۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حقیقت جاوید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) '
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''حقيقت جاويد'''، اثر ابوسجاد اسحاقى در موضوع امامت و فضيلت حضرت على(ع) به زبان فارسى است. | '''حقيقت جاويد'''، اثر ابوسجاد اسحاقى در موضوع امامت و فضيلت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به زبان فارسى است. | ||
كتاب از دو بخش تشكيل شده است: بخش اول، شامل آيات و رواياتى در فضيلت حضرت على(ع) است و بخش دوم آن مناظره مأمون با علماى اهل سنت در موضوع امامت حضرت على(ع) است. | كتاب از دو بخش تشكيل شده است: بخش اول، شامل آيات و رواياتى در فضيلت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] است و بخش دوم آن مناظره مأمون با علماى اهل سنت در موضوع امامت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] است. | ||
اولين آيه‌اى كه مؤلف به آن اشاره كرده است آيه 61 سوره آل عمران (آيه مباهله) است. مؤلف مى‌گويد: با توجه به كلمه ''' «أنفسنا» ''' در اين آيه شريفه كه مصداق آن حضرت على(ع) است. او در كمالات با رسول خدا(ص) يكسان است و از آنجا كه پيامبر(ص) به اجماع امت و روايات، افضل از جميع انبياى الهى است، پس [[امام على(ع)]] نيز افضل از انبياى الهى است <ref>متن كتاب، ص10</ref> | اولين آيه‌اى كه مؤلف به آن اشاره كرده است آيه 61 سوره آل عمران (آيه مباهله) است. مؤلف مى‌گويد: با توجه به كلمه ''' «أنفسنا» ''' در اين آيه شريفه كه مصداق آن [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] است. او در كمالات با رسول خدا(ص) يكسان است و از آنجا كه پيامبر(ص) به اجماع امت و روايات، افضل از جميع انبياى الهى است، پس [[امام على(ع)]] نيز افضل از انبياى الهى است <ref>متن كتاب، ص10</ref> | ||
يك نكته مهم: | يك نكته مهم: | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
نكته مهمى كه در اينجا بايد به آن توجه داشت و در هر نقل قولى همواره آن را در نظر گرفت، اين است كه آنچه نويسنده به‌عنوان سخن [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] نقل نموده، سخن وى نيست، بلكه گفتارى است كه او آن را به‌عنوان يك گمان از يك شخص شيعى نقل كرده و سپس آن را نقد نموده است <ref>[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] محمد بن عمر، 1420، ص248</ref> | نكته مهمى كه در اينجا بايد به آن توجه داشت و در هر نقل قولى همواره آن را در نظر گرفت، اين است كه آنچه نويسنده به‌عنوان سخن [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] نقل نموده، سخن وى نيست، بلكه گفتارى است كه او آن را به‌عنوان يك گمان از يك شخص شيعى نقل كرده و سپس آن را نقد نموده است <ref>[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] محمد بن عمر، 1420، ص248</ref> | ||
نويسنده سپس رواياتى را در مدح و فضيلت حضرت على(ع) آورده است. بيشتر اين روايات از طريق اهل سنت وارد شده است. | نويسنده سپس رواياتى را در مدح و فضيلت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] آورده است. بيشتر اين روايات از طريق اهل سنت وارد شده است. | ||
بخش دوم كتاب، مناظره مأمون با علماى اهل سنت است. مأمون طرح مناظره را با يحيى بن اكثم مطرح مى‌كند و از او كمك مى‌خواهد كه او را با گردآورى چهل نفر از بهترين و داناترين علماى اهل سنت كمك كند تا با آنها درباره فضائل آن حضرت به بحث و مناظره بنشيند <ref>ر.ك: همان ص23</ref> | بخش دوم كتاب، مناظره مأمون با علماى اهل سنت است. مأمون طرح مناظره را با يحيى بن اكثم مطرح مى‌كند و از او كمك مى‌خواهد كه او را با گردآورى چهل نفر از بهترين و داناترين علماى اهل سنت كمك كند تا با آنها درباره فضائل آن حضرت به بحث و مناظره بنشيند <ref>ر.ك: همان ص23</ref> | ||