۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولانا جلال الدين بلخى' به 'مولانا جلال الدين بلخى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
عطار، در اين منظومه مىكوشد كه در آن سوى هر يك از آرزوهاى دستنيافتنى انسان كه از پس سالها تخيل پديد آمدهاند، به وى بياموزد كه اگر حقيقت هر آرزو را مىخواهد، آن را در درون خودش بايد بجويد. | عطار، در اين منظومه مىكوشد كه در آن سوى هر يك از آرزوهاى دستنيافتنى انسان كه از پس سالها تخيل پديد آمدهاند، به وى بياموزد كه اگر حقيقت هر آرزو را مىخواهد، آن را در درون خودش بايد بجويد. | ||
[[عطار، محمد بن ابراهیم|فريد الدين، عطار نيشابورى]] ، دو مثنوى عارفانه «الهىنامه» و «منطق الطير» را براى راهنمايى سالكانِ طريقت معرفت سرود و در سده ششم هجرى آنها را با شگردى رمزناك(سمبوليك)، طرحريزى كرد و به حكايات و تمثيلات آراست تا بتواند راهروان مكتب عرفان را به آسانى يارى و هدايت كند تا در رياضت و كوشش معنوى خويش براى كشتن نفس اماره توفيق و به شناخت حقيقت و درك معنويت و كيفيت هستى دست يابند. | [[عطار، محمد بن ابراهیم|فريد الدين، عطار نيشابورى]]، دو مثنوى عارفانه «الهىنامه» و «منطق الطير» را براى راهنمايى سالكانِ طريقت معرفت سرود و در سده ششم هجرى آنها را با شگردى رمزناك(سمبوليك)، طرحريزى كرد و به حكايات و تمثيلات آراست تا بتواند راهروان مكتب عرفان را به آسانى يارى و هدايت كند تا در رياضت و كوشش معنوى خويش براى كشتن نفس اماره توفيق و به شناخت حقيقت و درك معنويت و كيفيت هستى دست يابند. | ||
گفتار خود عطار، بر اين گواهى مىدهد كه او الهىنامه را در پيرى نوشته است، زيرا در آخر كتاب مىگويد: | گفتار خود عطار، بر اين گواهى مىدهد كه او الهىنامه را در پيرى نوشته است، زيرا در آخر كتاب مىگويد: | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
اين كتاب نيز همچون سروده [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا جلال الدين بلخى]] ، مثنوى است و حدود هفت هزار بيت دارد و افزون بر شيوايى درونمايه، از ترتيب زيبايى برخوردار است و با مقدمهاى آغاز مىشود كه مناجات و نعت پيامبر و مدح خلفا و تحسين نفس ناطقه را در بر مىگيرد و شش فصل مهم و 22 مقاله و يك خاتمه دارد. | اين كتاب نيز همچون سروده [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا جلال الدين بلخى]]، مثنوى است و حدود هفت هزار بيت دارد و افزون بر شيوايى درونمايه، از ترتيب زيبايى برخوردار است و با مقدمهاى آغاز مىشود كه مناجات و نعت پيامبر و مدح خلفا و تحسين نفس ناطقه را در بر مىگيرد و شش فصل مهم و 22 مقاله و يك خاتمه دارد. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == |
ویرایش