۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
جز (جایگزینی متن - 'شريف رضى' به 'شريف رضى ') |
||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
مؤلف، شيخ آقابزرگ را بهعنوان علامهاى كه در تتبع و تحقيق قوى و فراگيرى و احاطه به علم رجال و روات، شهره آفاق است، مىستايد و اهل دانش، خصوصاً تشيع را، وامدار او مىشمارد. آنگاه مىافزايد: «با توجه به تتبع گسترده و اطلاعات وسيع، اشتباهات فراوانى به اين دو كتاب خصوصاً «الذريعة» راه يافته است و عجيب است كه مشتمل بر بسيارى از تأليفات اهل سنت خصوصاً مشاهير آنان، از قبيل محىالدين بن عربى، از قدما و متأخران گذشته است. شگفتانگيزتر آنكه كتابهاى زيادى از عدهاى ناصبى را كه به دشمنى با شيعه شناخته شدهاند و برخى دشمن اهلبيت(ع) هستند نام برده است؛ نظير كتابهاى غزالى و ديوان سلطان محمود غزنوى و سلطان سليمان قانونى و آنچه موجب تعجب و تحير مىشود، ذكر تأليفات تعدادى از مسيحيان همچون عبدالمسيح انطاكى و همچنين ذكر مؤلفات متعددى از قاديانىها، بهائىها و هندوهاست؛ چنانكه نوشتههاى عدهاى را كه پيش از اسلام وفات كردند هم ياد كرده است» <ref>همان، ص64</ref>. | مؤلف، شيخ آقابزرگ را بهعنوان علامهاى كه در تتبع و تحقيق قوى و فراگيرى و احاطه به علم رجال و روات، شهره آفاق است، مىستايد و اهل دانش، خصوصاً تشيع را، وامدار او مىشمارد. آنگاه مىافزايد: «با توجه به تتبع گسترده و اطلاعات وسيع، اشتباهات فراوانى به اين دو كتاب خصوصاً «الذريعة» راه يافته است و عجيب است كه مشتمل بر بسيارى از تأليفات اهل سنت خصوصاً مشاهير آنان، از قبيل محىالدين بن عربى، از قدما و متأخران گذشته است. شگفتانگيزتر آنكه كتابهاى زيادى از عدهاى ناصبى را كه به دشمنى با شيعه شناخته شدهاند و برخى دشمن اهلبيت(ع) هستند نام برده است؛ نظير كتابهاى غزالى و ديوان سلطان محمود غزنوى و سلطان سليمان قانونى و آنچه موجب تعجب و تحير مىشود، ذكر تأليفات تعدادى از مسيحيان همچون عبدالمسيح انطاكى و همچنين ذكر مؤلفات متعددى از قاديانىها، بهائىها و هندوهاست؛ چنانكه نوشتههاى عدهاى را كه پيش از اسلام وفات كردند هم ياد كرده است» <ref>همان، ص64</ref>. | ||
آنگاه مؤلف، به نقل از اهل وثوق و اطلاع خبر مىدهد كه بعضى از دستاندركاران نشر، بدون اطلاع شيخ آقابزرگ، مطالب فراوانى را لابهلاى صفحات «الذريعة» گنجاندهاند. وى مىگويد: «اين خبر نزديك به حقيقت مىنمايد [؟] وگرنه شيخ آقابزرگ كجا و اين زشتىهاى بزرگ كجا؟ او برتر و جليلالقدرتر از اينهاست» و مىافزايد: «گذشته از اين، آنچه در طول تحقيقم بدان رسيدم، اين است كه چنين مجموعهاى با اين اندازه و كيفيت، ناگزير از وجود خطا و اشتباه حتى در امور روشن و بديهى است؛ چنانكه محمد فريد وجدى هم شرح حال شريف رضى را دو بار: يك بار ذيل عنوان الشريف الرضي و ديگر بار ذيل الشريف الرازي آورده است» <ref>ر.ك: همان</ref>. | آنگاه مؤلف، به نقل از اهل وثوق و اطلاع خبر مىدهد كه بعضى از دستاندركاران نشر، بدون اطلاع شيخ آقابزرگ، مطالب فراوانى را لابهلاى صفحات «الذريعة» گنجاندهاند. وى مىگويد: «اين خبر نزديك به حقيقت مىنمايد [؟] وگرنه شيخ آقابزرگ كجا و اين زشتىهاى بزرگ كجا؟ او برتر و جليلالقدرتر از اينهاست» و مىافزايد: «گذشته از اين، آنچه در طول تحقيقم بدان رسيدم، اين است كه چنين مجموعهاى با اين اندازه و كيفيت، ناگزير از وجود خطا و اشتباه حتى در امور روشن و بديهى است؛ چنانكه محمد فريد وجدى هم شرح حال [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] را دو بار: يك بار ذيل عنوان الشريف الرضي و ديگر بار ذيل الشريف الرازي آورده است» <ref>ر.ك: همان</ref>. | ||
جلد دوم و 434 صفحه از جلد سوم، درباره «أعيان الشيعة» و 80 صفحه ديگر درباره كتابهاى [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، «أمل الآمل»، «الفوائد الرضوية»، «ماضي النجف و حاضرها»، «أنوار البدرين»، «شهداء الفضيلة»، «موارد الأتحاف» (جلد يك و دو) و «منية الراغبين» است <ref>همان</ref>. | جلد دوم و 434 صفحه از جلد سوم، درباره «أعيان الشيعة» و 80 صفحه ديگر درباره كتابهاى [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، «أمل الآمل»، «الفوائد الرضوية»، «ماضي النجف و حاضرها»، «أنوار البدرين»، «شهداء الفضيلة»، «موارد الأتحاف» (جلد يك و دو) و «منية الراغبين» است <ref>همان</ref>. |
ویرایش