۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
درآمد شامل چهار بخش كلى به شرح زير مىباشد: | درآمد شامل چهار بخش كلى به شرح زير مىباشد: | ||
الف) ضرورت آشنايى با كتب رجالى: نويسنده معتقد است با گذر زمان، راهيابى احاديث نادرست و مجعول عرضه استفاده مطلق و بىدغدغه از حديث را تنگ ساخت و محدثين را بر آن داشت كه راههايى براى دستيابى به احاديث صحيح جستجو كنند. در عصر اصحاب ائمه (ع)، اين شناخت با آشنايى بىواسطه و با واسطه با راوى پديد مىآمد، اما در عصر حاضر، از آنجا كه مرسومترين طريق شناخت راويان حديث، شيوه شناخت راويان از طريق كتب و منابع مكتوب است، لذا شناخت منابع رجالى، شيوه نگارش و اطلاعات موجود در هر يك از آنها، نقش ابزارى مهمى در بازشناسى راويان پيدا كرده و يك محدث براى داورى در مورد وضعيت يك حديث، چارهاى جز آشنايى با اين كتب و مراجعه و استفاده از آنها ندارد <ref>ر.ك: متن کتاب، ص3- 4</ref>. | الف) ضرورت آشنايى با كتب رجالى: نويسنده معتقد است با گذر زمان، راهيابى احاديث نادرست و مجعول عرضه استفاده مطلق و بىدغدغه از حديث را تنگ ساخت و محدثين را بر آن داشت كه راههايى براى دستيابى به احاديث صحيح جستجو كنند. در عصر اصحاب ائمه(ع)، اين شناخت با آشنايى بىواسطه و با واسطه با راوى پديد مىآمد، اما در عصر حاضر، از آنجا كه مرسومترين طريق شناخت راويان حديث، شيوه شناخت راويان از طريق كتب و منابع مكتوب است، لذا شناخت منابع رجالى، شيوه نگارش و اطلاعات موجود در هر يك از آنها، نقش ابزارى مهمى در بازشناسى راويان پيدا كرده و يك محدث براى داورى در مورد وضعيت يك حديث، چارهاى جز آشنايى با اين كتب و مراجعه و استفاده از آنها ندارد <ref>ر.ك: متن کتاب، ص3- 4</ref>. | ||
ب) رابطه علم رجال و كتب رجالى: نويسنده نسبت علم راوىشناسى و كتب رجالى با يكديگر را شبيه نسبت بين زبانهاى مختلف و ادبيات خاص آنها دانسته است <ref>همان، ص4</ref>. | ب) رابطه علم رجال و كتب رجالى: نويسنده نسبت علم راوىشناسى و كتب رجالى با يكديگر را شبيه نسبت بين زبانهاى مختلف و ادبيات خاص آنها دانسته است <ref>همان، ص4</ref>. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
ج) انواع نگاشتههاى رجالى: در اين بحث، به معرفى مشهورترين شيوههاى تأليف پرداخته كه عبارتند از تأليف بر اساس نام راويان، طبقات، جرح و تعديل، فهرست نگارى و كتب رجالى تحقيقى <ref>همان، ص6</ref>. | ج) انواع نگاشتههاى رجالى: در اين بحث، به معرفى مشهورترين شيوههاى تأليف پرداخته كه عبارتند از تأليف بر اساس نام راويان، طبقات، جرح و تعديل، فهرست نگارى و كتب رجالى تحقيقى <ref>همان، ص6</ref>. | ||
د) تاريخچه تأليفات رجالى شيعه: [[شيخ آقا بزرگ تهرانى]]، اولين تأليف رجالى شيعه را کتاب «تسمية من شهد مع اميرالمؤمنين (ع) الجمل و الصفين و النهروان من الصحابة(رض)» دانسته ولى نويسنده معتقد است [[حسینی طهرانی، محمدحسین|علامه تهرانى]] و برخى ديگر از عالمان کتابشناس، دانش رجال و تراجم را در هم آميختهاند و از اينرو اين کتاب را كه نوعى کتاب تراجم و شرح حال محسوب مىشود، از جمله کتابهاى رجالى، بلكه اولين آنها دانستهاند. به نظر نويسنده، نمىتوان اين کتاب را به صورت مستقيم، يك تأليف رجالى كامل دانست <ref>ر.ك: همان، ص10</ref>. | د) تاريخچه تأليفات رجالى شيعه: [[شيخ آقا بزرگ تهرانى]]، اولين تأليف رجالى شيعه را کتاب «تسمية من شهد مع اميرالمؤمنين(ع) الجمل و الصفين و النهروان من الصحابة(رض)» دانسته ولى نويسنده معتقد است [[حسینی طهرانی، محمدحسین|علامه تهرانى]] و برخى ديگر از عالمان کتابشناس، دانش رجال و تراجم را در هم آميختهاند و از اينرو اين کتاب را كه نوعى کتاب تراجم و شرح حال محسوب مىشود، از جمله کتابهاى رجالى، بلكه اولين آنها دانستهاند. به نظر نويسنده، نمىتوان اين کتاب را به صورت مستقيم، يك تأليف رجالى كامل دانست <ref>ر.ك: همان، ص10</ref>. | ||
اولين گروه از منابع رجالى كه به دست ما رسيده، «اصول اوليه رجالى» ناميده مىشود. اين گروه از منابع كه در فصل اول، معرفى شده سه خصوصيت مهم دارد كه آنها را از ديگر منابع رجالى، متمايز مىسازد. اين ويژگىها عبارتند از: | اولين گروه از منابع رجالى كه به دست ما رسيده، «اصول اوليه رجالى» ناميده مىشود. اين گروه از منابع كه در فصل اول، معرفى شده سه خصوصيت مهم دارد كه آنها را از ديگر منابع رجالى، متمايز مىسازد. اين ويژگىها عبارتند از: |
ویرایش