۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و مىگويد: شعيه به پيروى از امامان معصوم(ع) تنها سجده بر زمين را مانند: خاك، رمل، سنگ، سنگريزه يا آنچه از زمين روييده و پوشيدنى و خوردنى نيست، جايز دانسته و براى اثبات ادعاى خود، علاوه بر تمسك به سيره پيامبر اسلام(ص) و صحابه، به احاديث رسول خدا (ص)، منقول از امامان معصوم(عليهم السلام) و رواياتى كه صحابه از پيامبر عظيم الشأن نقل نمودهاند، احتجاج مىنمايد. او معتقد است اين عمل عبادى در بدو تشريع داراى احوال و شرايط و كيفيت خاصى بوده كه به مرور زمان دستخوش تحولات شده است. و به همين جهت سجده را در 4 دوره متمايز بررسى مىكند. | نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و مىگويد: شعيه به پيروى از امامان معصوم(ع) تنها سجده بر زمين را مانند: خاك، رمل، سنگ، سنگريزه يا آنچه از زمين روييده و پوشيدنى و خوردنى نيست، جايز دانسته و براى اثبات ادعاى خود، علاوه بر تمسك به سيره پيامبر اسلام(ص) و صحابه، به احاديث رسول خدا(ص)، منقول از امامان معصوم(عليهم السلام) و رواياتى كه صحابه از پيامبر عظيم الشأن نقل نمودهاند، احتجاج مىنمايد. او معتقد است اين عمل عبادى در بدو تشريع داراى احوال و شرايط و كيفيت خاصى بوده كه به مرور زمان دستخوش تحولات شده است. و به همين جهت سجده را در 4 دوره متمايز بررسى مىكند. | ||
قبل از بيان ادوار چهارگانه سخنان صحابه و تابعين با ذكر مستندات آمده و مترجم در حواشى به تحقيق درباره اسناد مىپردازد سپس فتاوى فقهاى اهل سنت از كتب آنها استخراج و نقل مىشود كه برخى سجده بر زمين را لازم مىدانند و حايل شدن شيئ ديگر را جايز نمىدانند؛ مانند شافعى در کتاب «الأم» و [[شوکانی، محمد|شوكانى]] در «النيل» و بيهقى در «سنن الكبرى». | قبل از بيان ادوار چهارگانه سخنان صحابه و تابعين با ذكر مستندات آمده و مترجم در حواشى به تحقيق درباره اسناد مىپردازد سپس فتاوى فقهاى اهل سنت از كتب آنها استخراج و نقل مىشود كه برخى سجده بر زمين را لازم مىدانند و حايل شدن شيئ ديگر را جايز نمىدانند؛ مانند شافعى در کتاب «الأم» و [[شوکانی، محمد|شوكانى]] در «النيل» و بيهقى در «سنن الكبرى». | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
دورهى دوم: سجده بر گياهان زمين | دورهى دوم: سجده بر گياهان زمين | ||
به اعتقاد نگارنده از ادله قطعى و متواتر مىتوان چنين استنباط كرد كه پيامبر (ص) سجده بر گياهان غيرخوراكى و پوشاكى را در زمانهاى بعد اجازه فرمودند و در اين مسأله گياهان زمين را به خود زمين ملحق نمودند و حتى براى سهولت به مسلمانان اجازه دادند تا از گياهان چيزى به نام «خمره» از شاخ و برگ خرما تهيه كنند و به مسجد آورند. | به اعتقاد نگارنده از ادله قطعى و متواتر مىتوان چنين استنباط كرد كه پيامبر(ص) سجده بر گياهان غيرخوراكى و پوشاكى را در زمانهاى بعد اجازه فرمودند و در اين مسأله گياهان زمين را به خود زمين ملحق نمودند و حتى براى سهولت به مسلمانان اجازه دادند تا از گياهان چيزى به نام «خمره» از شاخ و برگ خرما تهيه كنند و به مسجد آورند. | ||
او مستندات اين مطلب را ارائه مىكند و رواياتى كه دلالت بر صحيح بودن سجده بر حصير و خمره دارد و همچنين ادلهى بيان كننده سيره عملى پيامبر را، معرفى مىنمايد. | او مستندات اين مطلب را ارائه مىكند و رواياتى كه دلالت بر صحيح بودن سجده بر حصير و خمره دارد و همچنين ادلهى بيان كننده سيره عملى پيامبر را، معرفى مىنمايد. |
ویرایش