۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عقيدة الشيعة و هو كتاب عن تاريخ الإسلام في إيران و العراق: تفاوت میان نسخه‌ها
عقيدة الشيعة و هو كتاب عن تاريخ الإسلام في إيران و العراق (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۰۵
، ۱۹ آوریل ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه ('
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، مشتمل بر مقدمه مترجم و متن اثر در سی‌وسه باب است. پنج باب اول کتاب پیرامون موضوع خلافت و امام علی(ع) است. از باب ششم تا باب بیست‌ویکم به ترتیب به ائمه اطهار(ع) و مشاهد آنها اختصاص یافته است. در دیگر ابواب کتاب نیز دیدگاه شیعه در موضوعاتی چون وکلای اربعه، زیارت قبور فرزندان ائمه(ع)، ظهور، مجتهدان شیعه، عصمت انبیا و شفاعت بررسی شده است. | کتاب، مشتمل بر مقدمه مترجم و متن اثر در سی‌وسه باب است. پنج باب اول کتاب پیرامون موضوع خلافت و امام علی(ع) است. از باب ششم تا باب بیست‌ویکم به ترتیب به ائمه اطهار(ع) و مشاهد آنها اختصاص یافته است. در دیگر ابواب کتاب نیز دیدگاه شیعه در موضوعاتی چون وکلای اربعه، زیارت قبور فرزندان ائمه (ع)، ظهور، مجتهدان شیعه، عصمت انبیا و شفاعت بررسی شده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
نویسنده اطلاعات تاریخی - جغرافیایی خوبی را در اختیار خواننده قرار می‌دهد؛ به‌عنوان نمونه به نکته‌ای از سفرنامه ابن جبیر اشاره میکند که در نیمه دوم قرن دوازده از نجف یاد میکند. او در توصیف کوفه چنین می‌نویسد که در یک فرسخی آن، مشهد مشهور منسوب به علی بن ابی‌طالب(ع) قرار دارد. یا اینکه در قرن سیزدهم میلادی هولاکوخان وارد بغداد شد و سرزمین‌های وسیعی از اطراف آن را تخریب نمود و...<ref>ر.ک: همان، ص73</ref>. | نویسنده اطلاعات تاریخی - جغرافیایی خوبی را در اختیار خواننده قرار می‌دهد؛ به‌عنوان نمونه به نکته‌ای از سفرنامه ابن جبیر اشاره میکند که در نیمه دوم قرن دوازده از نجف یاد میکند. او در توصیف کوفه چنین می‌نویسد که در یک فرسخی آن، مشهد مشهور منسوب به علی بن ابی‌طالب(ع) قرار دارد. یا اینکه در قرن سیزدهم میلادی هولاکوخان وارد بغداد شد و سرزمین‌های وسیعی از اطراف آن را تخریب نمود و...<ref>ر.ک: همان، ص73</ref>. | ||
روندلسن آداب و رسوم شیعیان را نیز مورد مطالعه قرار داده است. وی درباره آداب زیارت می‌نویسد: «بر زائر لازم است آن‌چنان‌که امام جعفر صادق(ع) گفته غسل کند و لباس طاهر بپوشد و عطر بزند. دعای زیارتی که کلینی ذکر کرده اختلاف زیادی با آنچه ابن بابویه نوشته ندارد». سپس مختصری از زیارت آن حضرت را ذکر کرده و با اشاره به اینکه ذکر کامل این دعا خسته‌کننده است اضافه میکند که مجلسی در کتابش تحفة الزائر، هشت دعای طولانی در زیارت نجف ذکر کرده و هر دعا را به یکی از ائمه(ع) نسبت داده است<ref>ر.ک: همان، ص81-80</ref>. | روندلسن آداب و رسوم شیعیان را نیز مورد مطالعه قرار داده است. وی درباره آداب زیارت می‌نویسد: «بر زائر لازم است آن‌چنان‌که امام جعفر صادق(ع) گفته غسل کند و لباس طاهر بپوشد و عطر بزند. دعای زیارتی که کلینی ذکر کرده اختلاف زیادی با آنچه ابن بابویه نوشته ندارد». سپس مختصری از زیارت آن حضرت را ذکر کرده و با اشاره به اینکه ذکر کامل این دعا خسته‌کننده است اضافه میکند که مجلسی در کتابش تحفة الزائر، هشت دعای طولانی در زیارت نجف ذکر کرده و هر دعا را به یکی از ائمه (ع) نسبت داده است<ref>ر.ک: همان، ص81-80</ref>. | ||
نویسنده، أخبار الطوال ابوحنیفه دینوری را مطمئن‌ترین منبع شیعی می‌داند که از اتفاقات پس از شهادت امام علی(ع) و شرایطی که امام حسن(ع) برای واگذاری خلافت و صلح با معاویه تعیین کرد، خبر می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص84</ref>. وی چند صفحه بعد گزارشات یعقوبی را نیز که معاصر دینوری بوده مطابق دیدگاه شیعه می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص86</ref>. همچنین مهم‌ترین کتاب‌هایی را که در زمان نویسنده از زندگی ائمه به‌تفصیل بحث میکند «جنات الخلود» و «روضة الشهداء» می‌داند که در مجالس عزای حسینی خوانده می‌شود و در رابطه با صلح امام حسن(ع) معلوماتی افزون‌تر از آثار مذکور دارند<ref>ر.ک: همان، ص87</ref>. | نویسنده، أخبار الطوال ابوحنیفه دینوری را مطمئن‌ترین منبع شیعی می‌داند که از اتفاقات پس از شهادت امام علی(ع) و شرایطی که امام حسن(ع) برای واگذاری خلافت و صلح با معاویه تعیین کرد، خبر می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص84</ref>. وی چند صفحه بعد گزارشات یعقوبی را نیز که معاصر دینوری بوده مطابق دیدگاه شیعه می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص86</ref>. همچنین مهم‌ترین کتاب‌هایی را که در زمان نویسنده از زندگی ائمه به‌تفصیل بحث میکند «جنات الخلود» و «روضة الشهداء» می‌داند که در مجالس عزای حسینی خوانده می‌شود و در رابطه با صلح امام حسن(ع) معلوماتی افزون‌تر از آثار مذکور دارند<ref>ر.ک: همان، ص87</ref>. | ||