۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جامع الأنوار في مناقب الأخيار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه ('
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نويسنده با توجه به ترتيب زمانى هر يك از شخصيت‌هايى كه در (بين النهرين) مى‌زيسته‌اند، زندگى‌نامه آنها را نوشته است. به همين جهت، در اول كتاب خود پيامبرانى را همچون حضرت يوشع(ع)، ذوالكفل(ع) و تعدادى از ائمه(ع) را معرفى مى‌نمايد تا اين‌كه به ذكر مشاهير زمان خود مى‌رسد. | نويسنده با توجه به ترتيب زمانى هر يك از شخصيت‌هايى كه در (بين النهرين) مى‌زيسته‌اند، زندگى‌نامه آنها را نوشته است. به همين جهت، در اول كتاب خود پيامبرانى را همچون حضرت يوشع(ع)، ذوالكفل(ع) و تعدادى از ائمه (ع) را معرفى مى‌نمايد تا اين‌كه به ذكر مشاهير زمان خود مى‌رسد. | ||
نسخه اصلى كتاب با نام (جامع الأنوار فى مناقب الأخيار) مى‌باشد كه به شكل يك رساله مختصر و به زبان تركى توسط مرتضى البغدادى مشهور به: نظمى‌زاده (م 1134) به رشته تحرير درآمده است و هنگامى كه والى بغداد (ابراهيم پاشا الثانى) آن را مطالعه نموده، مورد پسند وى قرار گرفته و از نظمى‌زاده درخواست نموده كه اين كتاب را به صورت كاملترى بنويسد. بعد از وى، (احمد بن حامد فخرى زاده الموصلى م 1185) اين كتاب را به زبان عربى ترجمه و اضافاتى نيز بدان افزوده است. سپس عيسى صفاء الدين البنديجى القادرى مطالب فراوانى را به كتاب اضافه نموده و به تهذيب و ترتيب مطالب آن پرداخته است. وى در برخى موارد، نظر مؤلف را در مورد يك شخصيت تاريخى رد نموده و با استفاده از منابع تاريخى، آن را در بوته نقد نيز قرار مى‌دهد. | نسخه اصلى كتاب با نام (جامع الأنوار فى مناقب الأخيار) مى‌باشد كه به شكل يك رساله مختصر و به زبان تركى توسط مرتضى البغدادى مشهور به: نظمى‌زاده (م 1134) به رشته تحرير درآمده است و هنگامى كه والى بغداد (ابراهيم پاشا الثانى) آن را مطالعه نموده، مورد پسند وى قرار گرفته و از نظمى‌زاده درخواست نموده كه اين كتاب را به صورت كاملترى بنويسد. بعد از وى، (احمد بن حامد فخرى زاده الموصلى م 1185) اين كتاب را به زبان عربى ترجمه و اضافاتى نيز بدان افزوده است. سپس عيسى صفاء الدين البنديجى القادرى مطالب فراوانى را به كتاب اضافه نموده و به تهذيب و ترتيب مطالب آن پرداخته است. وى در برخى موارد، نظر مؤلف را در مورد يك شخصيت تاريخى رد نموده و با استفاده از منابع تاريخى، آن را در بوته نقد نيز قرار مى‌دهد. | ||
بيان تفصيلى زندگى ائمه(ع)، علماى اعلام، پارسايان و مهمترين و معروفترين افراد حلقه‌هاى تصوف و همچنين نقل اخبار و كرامات، اسرار كشف و شهود و تجلى آنها، مهمترين ويژگى اين كتاب است كه از نظر نويسنده، كوچكترين آثار آنها مخفى نمانده و تمام اعتقادات و باورهاى آنها را كه در علوم مختلف به ثبت رسيده بازگو نموده است. علاوه بر آن، نويسنده به بيان محل خاكسپارى مشاهير كتاب نيز پرداخته و با بازگو نمودن جزئيات اطراف محل دفن آنها، كتاب خود را به يك سند مهم تاريخى تبديل نموده است. از اين رو جامع الأنوار فى مناقب الأخيار در نوع خود بى‌نظير بوده و موضع اهتمام و عنايت خاص پژوهشگران تاريخ اسلامى- عربى مى‌باشد. | بيان تفصيلى زندگى ائمه (ع)، علماى اعلام، پارسايان و مهمترين و معروفترين افراد حلقه‌هاى تصوف و همچنين نقل اخبار و كرامات، اسرار كشف و شهود و تجلى آنها، مهمترين ويژگى اين كتاب است كه از نظر نويسنده، كوچكترين آثار آنها مخفى نمانده و تمام اعتقادات و باورهاى آنها را كه در علوم مختلف به ثبت رسيده بازگو نموده است. علاوه بر آن، نويسنده به بيان محل خاكسپارى مشاهير كتاب نيز پرداخته و با بازگو نمودن جزئيات اطراف محل دفن آنها، كتاب خود را به يك سند مهم تاريخى تبديل نموده است. از اين رو جامع الأنوار فى مناقب الأخيار در نوع خود بى‌نظير بوده و موضع اهتمام و عنايت خاص پژوهشگران تاريخ اسلامى- عربى مى‌باشد. | ||
نسخه اصلى كتاب با نام (جامع الأنوار فى مناقب الأخيار) مى‌باشد كه به شكل يك رساله مختصر و به زبان تركى توسط مرتضى البغدادى مشهور به: نظمى زاده (م 1134) به رشته تحرير درآمده بوده است. و هنگامى كه والى بغداد (ابراهيم پاشا الثانى) آن را مطالعه نمود، مورد پسند وى قرار گرفت از نظمى زاده درخواست نمود كه اين كتاب را به صورت كاملترى بنويسد. بعد از وى، (احمد بن حامد فخرى زاده الموصلى م 1185) اين كتاب را به زبان عربى ترجمه و اضافاتى نيز بدان افزود. سپس عيسى صفاء الدين البنديجى القادرى مطالب فراوانى را به كتاب اضافه نموده و به تهذيب و ترتيب مطالب آن پرداخت. وى در برخى موارد، نظر مؤلف را در مورد يك شخصيت تاريخى رد نموده و با استفاده از منابع تاريخى، آن را در بوته نقد نيز قرار مى‌دهد. | نسخه اصلى كتاب با نام (جامع الأنوار فى مناقب الأخيار) مى‌باشد كه به شكل يك رساله مختصر و به زبان تركى توسط مرتضى البغدادى مشهور به: نظمى زاده (م 1134) به رشته تحرير درآمده بوده است. و هنگامى كه والى بغداد (ابراهيم پاشا الثانى) آن را مطالعه نمود، مورد پسند وى قرار گرفت از نظمى زاده درخواست نمود كه اين كتاب را به صورت كاملترى بنويسد. بعد از وى، (احمد بن حامد فخرى زاده الموصلى م 1185) اين كتاب را به زبان عربى ترجمه و اضافاتى نيز بدان افزود. سپس عيسى صفاء الدين البنديجى القادرى مطالب فراوانى را به كتاب اضافه نموده و به تهذيب و ترتيب مطالب آن پرداخت. وى در برخى موارد، نظر مؤلف را در مورد يك شخصيت تاريخى رد نموده و با استفاده از منابع تاريخى، آن را در بوته نقد نيز قرار مى‌دهد. | ||