تأملی در معنای مناسک حج: تفاوت میان نسخه‌ها

در بخش چهارم، مختصرى در مورد مدينه كه به تأكيد روايات، زيارت مشاهد متبركه آن، تكميل‌كننده حج مى‌باشد، پرداخته شده است. نويسنده، معتقد است سخن گفتن از حج و كعبه، بدون ياد كردن از كسى كه سنت الهى حج را زنده كرد، حج ابراهيمى را به عالميان آموخت، پرچم توحيد ابراهيمى را در عالم برافراشت، كعبه را از لوث وجود بت‌ها تطهير كرد، مكه را از شرك و بت‌پرستى رهايى بخشيد، صراط مستقيم الهى و رهروى در آن را به عالميان آموخت و در يك كلام، خاتم پيامبران الهى و آخرين سفير و رابط مستقيم خداوند و بندگانش بود، ابتر و ناقص خواهد بود؛ كه خود فرموده است: پس از انجام مناسك حجّ به زيارت ما بياييد و حجّ خود را با زيارت ما تمام كنيد <ref>همان، ص147-148</ref>.

در بخش پنجم، به ذكر بسيار مختصرِ يكى از ويژگى‌هاى پيامبر (ص) و زيبايى آن حضرت پرداخته شده است. پيامبر (ص) جامع جميع صفات عالى انسانى است. علاوه بر آن، او اسوه حسنه بشريت است؛ بنابراين، پرداختن به آن حضرت و شناخت ويژگى‌ها و صفاتش، وظيفه جويندگان راه فلاح است. درعين‌حال، از آنجا كه پرداختن به هريك از اين موضوعات، خود تأليفات مفصّل متعدّد و البتّه دانش و آگاهى و علم جامعى طلب مى‌كند، كه از توان و حوصله كتاب خارج است، در اين بخش فقط به دريافت‌هاى كوتاهى از زيبايى وجود او، كه واضح و روشن هستند، اشاره شده و از ميان همه صفات او، به ذكر اجمالى از زيبايى‌اش بسنده شده است <ref>همان، ص177-209</ref>.