۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى ') |
جز (جایگزینی متن - 'اخلاق ناصرى' به 'اخلاق ناصری ') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
نويسنده تألیف خود را بر اساس اين چهار فضيلت اخلاقى قرار داده و چهار باب اصلى كتاب را بدان فضايل موسوم ساخته و با بيان حكايات و امثال متعدد، به شرح اين محاسن اخلاقى پرداخته است. | نويسنده تألیف خود را بر اساس اين چهار فضيلت اخلاقى قرار داده و چهار باب اصلى كتاب را بدان فضايل موسوم ساخته و با بيان حكايات و امثال متعدد، به شرح اين محاسن اخلاقى پرداخته است. | ||
وى سبك نثر موزون و آميخته با شعر خود را از سعدى سرمشق گرفته و خود را شاگرد مكتب وى كرده و از حيث محتوا، به اخلاق | وى سبك نثر موزون و آميخته با شعر خود را از سعدى سرمشق گرفته و خود را شاگرد مكتب وى كرده و از حيث محتوا، به [[اخلاق ناصری]] خواجه نصير نظر داشته و تقسيمبندى ابواب كتاب را بر آن اساس منظور داشته است. اين دو كتاب بزرگ قرن هفتم هجرى، الهامبخش اوست كه به شرح و بيان فضيلتها بپردازد و تا آنجا كه در توان اوست، هم از معارف و اخلاق خواننده را بهرهمند كند و هم نثرى موزون و موجز به تقليد از گلستان ارائه دهد و نام خود را در شمار پيروان مكتب سعدى قلمداد كند. | ||
نكته جالبى كه در نثر اين اثر وجود دارد، استفاده فراوان نويسنده از امثال فارسى و عربى است. وى از امثال و حكم به خصوص امثال عرب، فراوان استفاده مىكند و سبب اين كار را بايد در سبك و شيوه زمان او جستجو كرد. | نكته جالبى كه در نثر اين اثر وجود دارد، استفاده فراوان نويسنده از امثال فارسى و عربى است. وى از امثال و حكم به خصوص امثال عرب، فراوان استفاده مىكند و سبب اين كار را بايد در سبك و شيوه زمان او جستجو كرد. |
ویرایش