۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا محمدتقى شيرازى' به 'ميرزا محمدتقى شيرازى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
با مهاجرت مرحوم آيتالله طباطبايى فشاركى به نجف اشرف، منحصراً به درس [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] حاضر شد و تا روز وفاتش، ملازم بحث او بود و در اين مدت طولانى- حدود 28 سال از 1310 تا 1338ق از او جدا نشد. | با مهاجرت مرحوم آيتالله طباطبايى فشاركى به نجف اشرف، منحصراً به درس [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] حاضر شد و تا روز وفاتش، ملازم بحث او بود و در اين مدت طولانى- حدود 28 سال از 1310 تا 1338ق از او جدا نشد. | ||
وى در سال 1336ق، همراه با استادش به كاظمين رفت و در اوايل سال 1337ق، همراه با استاد به كربلا مهاجرت كرد و تا وفات [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] ، در آن خاك پاك به تحصيل و تدريس اشتغال داشت. | وى در سال 1336ق، همراه با استادش به كاظمين رفت و در اوايل سال 1337ق، همراه با استاد به كربلا مهاجرت كرد و تا وفات [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]]، در آن خاك پاك به تحصيل و تدريس اشتغال داشت. | ||
ايشان در 1338ق، رهسپار نجف شد و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. او در اين مدت و تا هنگام وفاتش، يكسره به تدريس و تأليف پرداخت. در حوزه نجف شهرتى فراوان كسب كرد، چشمها به او دوخته شد و مورد توجه فراوان آيتالله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] قرار گرفت. او در تدريس، بسيار خوش بيان و زيبا كلام بود. | ايشان در 1338ق، رهسپار نجف شد و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. او در اين مدت و تا هنگام وفاتش، يكسره به تدريس و تأليف پرداخت. در حوزه نجف شهرتى فراوان كسب كرد، چشمها به او دوخته شد و مورد توجه فراوان آيتالله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] قرار گرفت. او در تدريس، بسيار خوش بيان و زيبا كلام بود. |
ویرایش