۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شیرازی، محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ميرزا محمدتقى شيرازى' به 'ميرزا محمدتقى شيرازى '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا محمدتقى شيرازى' به 'ميرزا محمدتقى شيرازى ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در سال 1306ق، پس از دو سال اقامت در شيراز، رهسپار كربلا شد و در حدود چهار سال، شرح لمعه، قوانين، فصول و رياض را به پايان رسانيد، سپس در حدود سال 1310ق به سامرا رفت و مورد توجه فراوان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] قرار گرفت. | در سال 1306ق، پس از دو سال اقامت در شيراز، رهسپار كربلا شد و در حدود چهار سال، شرح لمعه، قوانين، فصول و رياض را به پايان رسانيد، سپس در حدود سال 1310ق به سامرا رفت و مورد توجه فراوان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] قرار گرفت. | ||
ميرزا سفارش او را به حضرات آيات: [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و ميرزا محمدتقى شيرازى نمود. او در آن زمان، مورد نظر و محبت پدرانه [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بود و در خانه او به سر مى‌برد و همواره حاضر به خدمت بود. | ميرزا سفارش او را به حضرات آيات: [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] نمود. او در آن زمان، مورد نظر و محبت پدرانه [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بود و در خانه او به سر مى‌برد و همواره حاضر به خدمت بود. | ||
وى نخست، رسائل و مكاسب را نزد علامه حسنعلى تهرانى به پايان برد و سپس در درس‌هاى مرحوم ميرزا محمدتقى شيرازى و [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] شركت نمود. چندى هم در درس مجدد شيرازى حضور پيدا كرد. | وى نخست، رسائل و مكاسب را نزد علامه حسنعلى تهرانى به پايان برد و سپس در درس‌هاى مرحوم [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] و [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] شركت نمود. چندى هم در درس مجدد شيرازى حضور پيدا كرد. | ||
با مهاجرت مرحوم آيت‌الله طباطبايى فشاركى به نجف اشرف، منحصراً به درس ميرزا محمدتقى شيرازى حاضر شد و تا روز وفاتش، ملازم بحث او بود و در اين مدت طولانى- حدود 28 سال از 1310 تا 1338ق از او جدا نشد. | با مهاجرت مرحوم آيت‌الله طباطبايى فشاركى به نجف اشرف، منحصراً به درس [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] حاضر شد و تا روز وفاتش، ملازم بحث او بود و در اين مدت طولانى- حدود 28 سال از 1310 تا 1338ق از او جدا نشد. | ||
وى در سال 1336ق، همراه با استادش به كاظمين رفت و در اوايل سال 1337ق، همراه با استاد به كربلا مهاجرت كرد و تا وفات ميرزا محمدتقى | وى در سال 1336ق، همراه با استادش به كاظمين رفت و در اوايل سال 1337ق، همراه با استاد به كربلا مهاجرت كرد و تا وفات [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] ، در آن خاك پاك به تحصيل و تدريس اشتغال داشت. | ||
ايشان در 1338ق، رهسپار نجف شد و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. او در اين مدت و تا هنگام وفاتش، يكسره به تدريس و تأليف پرداخت. در حوزه نجف شهرتى فراوان كسب كرد، چشمها به او دوخته شد و مورد توجه فراوان آيت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] قرار گرفت. او در تدريس، بسيار خوش بيان و زيبا كلام بود. | ايشان در 1338ق، رهسپار نجف شد و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. او در اين مدت و تا هنگام وفاتش، يكسره به تدريس و تأليف پرداخت. در حوزه نجف شهرتى فراوان كسب كرد، چشمها به او دوخته شد و مورد توجه فراوان آيت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] قرار گرفت. او در تدريس، بسيار خوش بيان و زيبا كلام بود. | ||