۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
خط ۱۴۵: | خط ۱۴۵: | ||
در هشتم و نهم، پيرامون دوستى بحث شده و در آخرين كتاب، به دنبال بحث از لذت و نيكبختى، به توصيف دقيق چيزهايى كه خير هستند، دست مىيابيم. | در هشتم و نهم، پيرامون دوستى بحث شده و در آخرين كتاب، به دنبال بحث از لذت و نيكبختى، به توصيف دقيق چيزهايى كه خير هستند، دست مىيابيم. | ||
[[ارسطو]] مىگويد: شباهتى ميان لذت و ديدن وجود دارد. نكته مورد نظر در اين مقايسه، اين است كه در هر لحظه، ديدن كامل است. ديدن با ضميمهشدن چيزى از آن در مرحله بعد، تكميل نمىشود. لذت نيز همينطور است. لذت كل كاملى است كه با هيچگونه چيز اضافى بعدى تكميل نمىشود؛ بنابراين، لذت از جنس حركت نيست، زيرا حركات ناكاملند. حركات با ملحقات بعدى كامل مىشوند. حركات يا براى چيزى هستند، چنانكه قطعه سنگهاى شكيل همراه با حركات، بعداً تبديل به | [[ارسطو]] مىگويد: شباهتى ميان لذت و ديدن وجود دارد. نكته مورد نظر در اين مقايسه، اين است كه در هر لحظه، ديدن كامل است. ديدن با ضميمهشدن چيزى از آن در مرحله بعد، تكميل نمىشود. لذت نيز همينطور است. لذت كل كاملى است كه با هيچگونه چيز اضافى بعدى تكميل نمىشود؛ بنابراين، لذت از جنس حركت نيست، زيرا حركات ناكاملند. حركات با ملحقات بعدى كامل مىشوند. حركات يا براى چيزى هستند، چنانكه قطعه سنگهاى شكيل همراه با حركات، بعداً تبديل به معبدخواهند شد، يا مانند قدم زدن به سمت چيزى هستند. | ||
[[ارسطو]] اعتقاد دارد كه مبادرت به لذات جسمانى، بلكه افراط در آنها كه باعث مىشود انسان بد شود، موجب بدى است. (حقى، على) | [[ارسطو]] اعتقاد دارد كه مبادرت به لذات جسمانى، بلكه افراط در آنها كه باعث مىشود انسان بد شود، موجب بدى است. (حقى، على) |
ویرایش