۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ز«' به 'ز «') |
جز (جایگزینی متن - 'ابوعلى سينا' به 'ابوعلى سينا ') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
«منطق الطير»، توصيفى است از سفر مرغان، بهسوى سيمرغ و ماجراهايى كه در اين راه بر ايشان گذشته و دشوارىهاى راه ايشان و انصراف بعضى از ايشان و هلاك شدن گروهى و سرانجام رسيدن «سى مرغ» از آن جمع انبوه، به زيارت «سيمرغ». در اين منظومه، لطيفترين بيان ممكن از رابطه حق و خلق و دشوارىهاى راه سلوك عرضه شده است. | «منطق الطير»، توصيفى است از سفر مرغان، بهسوى سيمرغ و ماجراهايى كه در اين راه بر ايشان گذشته و دشوارىهاى راه ايشان و انصراف بعضى از ايشان و هلاك شدن گروهى و سرانجام رسيدن «سى مرغ» از آن جمع انبوه، به زيارت «سيمرغ». در اين منظومه، لطيفترين بيان ممكن از رابطه حق و خلق و دشوارىهاى راه سلوك عرضه شده است. | ||
شيخ عطار، در تسميه «منطق الطير»، بىگمان منظورش زبان استعداد و ظهور مرتبه و مقام هر يك از مردان و روندگان طريق حقيقت است. در اين مثنوى، عطار، از مقامات تبتل تا فنا و از سلوك و سير الى الله و از هفت وادى سخن گفته و با آوردن حكاياتى كوتاه و شيرين، گفتههاى خود را تأييد كرده است، البته هم طرح كلى داستان و هم حكايتهاى ضمنى آن، در ادبيات فارسى، بىسابقه نيست؛ نخستين كسى كه اين داستان را مطرح كرده، ابوعلى | شيخ عطار، در تسميه «منطق الطير»، بىگمان منظورش زبان استعداد و ظهور مرتبه و مقام هر يك از مردان و روندگان طريق حقيقت است. در اين مثنوى، عطار، از مقامات تبتل تا فنا و از سلوك و سير الى الله و از هفت وادى سخن گفته و با آوردن حكاياتى كوتاه و شيرين، گفتههاى خود را تأييد كرده است، البته هم طرح كلى داستان و هم حكايتهاى ضمنى آن، در ادبيات فارسى، بىسابقه نيست؛ نخستين كسى كه اين داستان را مطرح كرده، [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] ست كه روح را به مرغى تشبيه كرده است. | ||
«منطق الطير»، يكى از آثار جاويدان ادب فارسى است كه با هيچيك از داستانهايى كه در اين زمينه نوشته شده است، قابل قياس نيست. اين كتاب، پس از حمد خدا و نعت رسول(ص) و ذكر مناقب چهار يار و اندرز به متعصبان، شروع مىشود و به وصف سيزده مرغ مىپردازد كه هر يك، نمودار صفتى هستند و عطار در وصف آنها از قصص دينى و اطلاعات ساده عاميانه استفاده مىكند و در حقيقت، اين قسمت، به منزله زمينهسازى و تمهيد مقدمه است براى ورود در اصل مطلب و طرح اساسى كتاب. | «منطق الطير»، يكى از آثار جاويدان ادب فارسى است كه با هيچيك از داستانهايى كه در اين زمينه نوشته شده است، قابل قياس نيست. اين كتاب، پس از حمد خدا و نعت رسول(ص) و ذكر مناقب چهار يار و اندرز به متعصبان، شروع مىشود و به وصف سيزده مرغ مىپردازد كه هر يك، نمودار صفتى هستند و عطار در وصف آنها از قصص دينى و اطلاعات ساده عاميانه استفاده مىكند و در حقيقت، اين قسمت، به منزله زمينهسازى و تمهيد مقدمه است براى ورود در اصل مطلب و طرح اساسى كتاب. |
ویرایش