۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الشيعة شبهات و ردود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
مقدمه: ايشان در مقدمه به تلاش استكبار براى ايجاد نفاق و تفرقه بين مسلمانان اشاره كرده و از امورى؛ همچون كتب انحرافى و سراسر تحريف و افترا كه توسط وهابيّون و سلفى‌هاى منحرف در عربستان سعودى چاپ شده و به حجّاج داده مى‌شود يا اعمال تروريستى كه توسط سپاه صحابه در كشورهايى؛ مثل پاكستان انجام شده و باعث شهادت عده‌اى كثير از مسلمين و شيعيان مى‌شود و چندين نمونه ديگر كه نياز به هشيارى بيش از پيش مسلمين داشته تا با دقت، توجه و وحدت اين توطئه‌ها را خنثى كنند، ياد مى‌كند. | مقدمه: ايشان در مقدمه به تلاش استكبار براى ايجاد نفاق و تفرقه بين مسلمانان اشاره كرده و از امورى؛ همچون كتب انحرافى و سراسر تحريف و افترا كه توسط وهابيّون و سلفى‌هاى منحرف در عربستان سعودى چاپ شده و به حجّاج داده مى‌شود يا اعمال تروريستى كه توسط سپاه صحابه در كشورهايى؛ مثل پاكستان انجام شده و باعث شهادت عده‌اى كثير از مسلمين و شيعيان مى‌شود و چندين نمونه ديگر كه نياز به هشيارى بيش از پيش مسلمين داشته تا با دقت، توجه و وحدت اين توطئه‌ها را خنثى كنند، ياد مى‌كند. | ||
عدم تحريف قرآن اولين مورد از شبهات ده‌گانه مطرح شده، توسط دشمنان تشيع اين است كه شيعيان قائل به تحريف قرآن هستند. مؤلف، ضمن يادآورى كتابى كه توسط اهل سنت در تحريف قرآن نوشته شده بود و بعدها توسط خودشان معدوم گرديد، مى‌فرمايد: در ميان شيعيان هم شخصى به اسم حاجى نورى با استفاده از چند روايت ضعيف، به چنين مطلبى رسيده بود و آن را به صورت كتاب درآورد كه با واكنش شديد علما مواجه شد و كتاب‌هاى متعددى توسط بزرگان حوزه عليه آن نوشته شد؛ از جمله [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] | عدم تحريف قرآن اولين مورد از شبهات ده‌گانه مطرح شده، توسط دشمنان تشيع اين است كه شيعيان قائل به تحريف قرآن هستند. مؤلف، ضمن يادآورى كتابى كه توسط اهل سنت در تحريف قرآن نوشته شده بود و بعدها توسط خودشان معدوم گرديد، مى‌فرمايد: در ميان شيعيان هم شخصى به اسم حاجى نورى با استفاده از چند روايت ضعيف، به چنين مطلبى رسيده بود و آن را به صورت كتاب درآورد كه با واكنش شديد علما مواجه شد و كتاب‌هاى متعددى توسط بزرگان حوزه عليه آن نوشته شد؛ از جمله [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] به طور كم سابقه‌اى به ذمّ اين كتاب و نويسنده آن پرداخت. لكن وهابيون و اهل سنت متعصب همين را گرفته و به عنوان سندى عليه شيعه علم كرده‌اند تا بگويند شيعه معتقد به تحريف قرآن است؛ در حالى كه هيچ اشاره‌اى به تلاش اين گروه حقه براى اثبات عدم تحريف قرآن نمى‌كنند. | ||
مؤلف در ادامه ضمن يادآورى آسيب‌هاى چنين تهمت‌هايى، به ادله عقلى و نقلى عدم تحريف قرآن پرداخته و در ضمن كلمه اخيره تهمت را يكى از بزرگ‌ترين گناهان نزد خدا مى‌داند كه متأسفانه بعضى از اهل سنت در مورد تشيع به چنين گناهى آلوده مى‌گردند. | مؤلف در ادامه ضمن يادآورى آسيب‌هاى چنين تهمت‌هايى، به ادله عقلى و نقلى عدم تحريف قرآن پرداخته و در ضمن كلمه اخيره تهمت را يكى از بزرگ‌ترين گناهان نزد خدا مى‌داند كه متأسفانه بعضى از اهل سنت در مورد تشيع به چنين گناهى آلوده مى‌گردند. | ||