۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا ('
جز (جایگزینی متن - '؛ا' به '؛ ا') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
| خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
حكومت ايوبيان با آغاز حكمرانى(صلاحالدين ايّوبى) بنيانگذار اين سلسله در مصر، به دنبال مرگ «عاضر»، آخرين خليفه فاطمى در 567 قمرى آغاز شد. او توانست بخش مهمى از سرزمينهاى اسلامى را كه به تصرف صليبيان درآمده بود، از آنان پس بگيرد، به ويژه بيتالمقدّس را از جنگ فرنگان بيرون آورد. پس از مرگ او (589) قلمرو دولت ايوبى ميان فرزندان و برادرش سيفالدين عادل تقسيم گرديد؛ اما ديرى نپاييد كه ميان آنان اختلاف افتاد و سيفالدين عادل با حضور به موقع و مؤثر در رفع و رجوع اختلافات ميان جانشينان صلاحالدين، به تدريج و با درايت خاص، حكومت دمشق و مصر كه به فرزندان صلاحالدين رسيده بود، از آن خود سازد. و بدين سان وحدتى در قلمرو ايوبى ايجاد كرد. پس از مرگ سيفالدين عادل(615)قلمرو ايوبى بين فرزندان او آن طور كه خود تقسيم نموده بوده، برقرار شد. | حكومت ايوبيان با آغاز حكمرانى(صلاحالدين ايّوبى) بنيانگذار اين سلسله در مصر، به دنبال مرگ «عاضر»، آخرين خليفه فاطمى در 567 قمرى آغاز شد. او توانست بخش مهمى از سرزمينهاى اسلامى را كه به تصرف صليبيان درآمده بود، از آنان پس بگيرد، به ويژه بيتالمقدّس را از جنگ فرنگان بيرون آورد. پس از مرگ او (589) قلمرو دولت ايوبى ميان فرزندان و برادرش سيفالدين عادل تقسيم گرديد؛ اما ديرى نپاييد كه ميان آنان اختلاف افتاد و سيفالدين عادل با حضور به موقع و مؤثر در رفع و رجوع اختلافات ميان جانشينان صلاحالدين، به تدريج و با درايت خاص، حكومت دمشق و مصر كه به فرزندان صلاحالدين رسيده بود، از آن خود سازد. و بدين سان وحدتى در قلمرو ايوبى ايجاد كرد. پس از مرگ سيفالدين عادل(615)قلمرو ايوبى بين فرزندان او آن طور كه خود تقسيم نموده بوده، برقرار شد. | ||
مصر به «كامل محمد» جانشين پدر دمشق به «معظم عيسى» و جزيره به «اشرف موسى» رسيد. آنها با يكديگر روابطى شايسته داشتند «كامل محمد» كه به دفع حملۀ پنجم صليبىها(618) به شهر «دمياط» مشغول بود، اين امر كه ضرورت غلبه بر صليبىها در حمله پنجم بود، سه برادر را به يك پيمان مشترك وا داشت؛ امّا هنگامى كه خطر خارجى بر ضد مصر از بين رفت، به تدريج اتحاد و يكپارچگى آنان درچار مشكل شد و آتش جنگهاى داخلى ميان اعضاء خاندان ايوبى شعلهور شد. كار به جايى رسيد كه حتى براى دفع يكديگر با نيروهاى بيگانه صليبى(624) و نيز خوارزمشاهيان كه خود خطرى جدى براى حاكمىّ ايوبيان به شمار مىرفتند، هم داستان مىشدند(623 قمرى) و كار آن قدر بالا گرفت كه بدون جنگ و خونريزى بيتالمقدّس را تسليم صليبيان نمودند(624 قمرى). | مصر به «كامل محمد» جانشين پدر دمشق به «معظم عيسى» و جزيره به «اشرف موسى» رسيد. آنها با يكديگر روابطى شايسته داشتند «كامل محمد» كه به دفع حملۀ پنجم صليبىها (618) به شهر «دمياط» مشغول بود، اين امر كه ضرورت غلبه بر صليبىها در حمله پنجم بود، سه برادر را به يك پيمان مشترك وا داشت؛ امّا هنگامى كه خطر خارجى بر ضد مصر از بين رفت، به تدريج اتحاد و يكپارچگى آنان درچار مشكل شد و آتش جنگهاى داخلى ميان اعضاء خاندان ايوبى شعلهور شد. كار به جايى رسيد كه حتى براى دفع يكديگر با نيروهاى بيگانه صليبى(624) و نيز خوارزمشاهيان كه خود خطرى جدى براى حاكمىّ ايوبيان به شمار مىرفتند، هم داستان مىشدند(623 قمرى) و كار آن قدر بالا گرفت كه بدون جنگ و خونريزى بيتالمقدّس را تسليم صليبيان نمودند(624 قمرى). | ||
با اين همه «كامل محمد» بيش از بقيّه حاكمان ايوبى پايدارى نشان داد، چنانكه پس از مرگ «معظم عيسى»(624 قمرى)، فرزندش «ناصر داوود» در برابر محاصره «كامل محمد» پايدارى نشان داد. چنانكه پس از مرگ «معظم عيسى»(626 قمرى)،فرزندش «ناصر داوود» در برابر محاصره «كامل محمد» (626) ايوبى تاب نياورد و دمشق را تسليم وى كرد. | با اين همه «كامل محمد» بيش از بقيّه حاكمان ايوبى پايدارى نشان داد، چنانكه پس از مرگ «معظم عيسى»(624 قمرى)، فرزندش «ناصر داوود» در برابر محاصره «كامل محمد» پايدارى نشان داد. چنانكه پس از مرگ «معظم عيسى»(626 قمرى)،فرزندش «ناصر داوود» در برابر محاصره «كامل محمد» (626) ايوبى تاب نياورد و دمشق را تسليم وى كرد. | ||