۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الكرامة: تفاوت میان نسخه‌ها
دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الكرامة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۳۵
، ۱۸ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا ('
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، اساتيد وى و كتاب «منهاج الكرامة» را معرفى كرده و سپس در ده باب، به نقد آراء [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و تبيين تناقضات گفتارى وى پرداخته است. | مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، اساتيد وى و كتاب «منهاج الكرامة» را معرفى كرده و سپس در ده باب، به نقد آراء [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و تبيين تناقضات گفتارى وى پرداخته است. | ||
در اين اثر نظرات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا(س)»، «اهل‌بيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفى‌الدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]»، «تاج‌الدين سبكى» و ديگران درباره شخصيت علمى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] آمده است. | در اين اثر نظرات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا (س)»، «اهل‌بيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفى‌الدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]»، «تاج‌الدين سبكى» و ديگران درباره شخصيت علمى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] آمده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
مؤلف مى‌گويد كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، منكر شفاعت نيست بلكه از ظاهر عبارات او استفاده مى‌شود كه شفاعت بعد از دخول جهنم حاصل مى‌شود و مخصوص پيامبر است و افرادى را كه ذره‌اى از ايمان در قلبشان باشد از جهنم خارج مى‌كند. | مؤلف مى‌گويد كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، منكر شفاعت نيست بلكه از ظاهر عبارات او استفاده مى‌شود كه شفاعت بعد از دخول جهنم حاصل مى‌شود و مخصوص پيامبر است و افرادى را كه ذره‌اى از ايمان در قلبشان باشد از جهنم خارج مى‌كند. | ||
در ادامه، مؤلف جواب مى‌دهد كه از ادله و روايات استفاده مى‌شود كه شفاعت مطلق است و محدود به بعد از جهنم نمى‌شود، بلكه قبل از آن را هم شامل مى‌گردد، مانند حديث معروفى كه رسول خدا(ص) فرمودند: «الشفاعه لاهل الكبائر من امتى». | در ادامه، مؤلف جواب مى‌دهد كه از ادله و روايات استفاده مى‌شود كه شفاعت مطلق است و محدود به بعد از جهنم نمى‌شود، بلكه قبل از آن را هم شامل مى‌گردد، مانند حديث معروفى كه رسول خدا (ص) فرمودند: «الشفاعه لاهل الكبائر من امتى». | ||
باب سوم، در مورد عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درباره خلافت و امامت و افضليت ابوبكر و امامت او از قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] بوده و سپس به اجماع برخلاف عمر و عثمان اشاره شده است. | باب سوم، در مورد عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درباره خلافت و امامت و افضليت ابوبكر و امامت او از قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] بوده و سپس به اجماع برخلاف عمر و عثمان اشاره شده است. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
در باب چهارم، سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درباره حضرت على(ع) نقل شده است. او منكر فضائل على(ع) است و اسلام او را رد مى‌كند و منكر صفات و مناقب حضرت شده، حتى سخنانى كه در كتب صحاح و سنن اهل سنت آمده است، همه را كذب و طعن مى‌داند. | در باب چهارم، سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درباره حضرت على(ع) نقل شده است. او منكر فضائل على(ع) است و اسلام او را رد مى‌كند و منكر صفات و مناقب حضرت شده، حتى سخنانى كه در كتب صحاح و سنن اهل سنت آمده است، همه را كذب و طعن مى‌داند. | ||
فصل پنجم، درباره اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] نسبت حضرت زهرا(س) و اهل بيت(ع) است. وى تمام احاديثى كه در شان و فضيلت حضرت زهراست كذب دانسته مانند حديث معروف: «ان الله يغضب لغضبك». | فصل پنجم، درباره اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] نسبت حضرت زهرا (س) و اهل بيت(ع) است. وى تمام احاديثى كه در شان و فضيلت حضرت زهراست كذب دانسته مانند حديث معروف: «ان الله يغضب لغضبك». | ||
در فصل ششم، مؤلف به دروغ‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] به اولاد ائمه(ع) و اصحاب آن‌ها وارد كرده، اشاره مى‌كند مانند ابن عباس، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابى‌بكر. | در فصل ششم، مؤلف به دروغ‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] به اولاد ائمه(ع) و اصحاب آن‌ها وارد كرده، اشاره مى‌كند مانند ابن عباس، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابى‌بكر. | ||