۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تذکره ریاض العارفین (هدایت): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا ('
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
5. در تعريف انسان كامل و سلسله‌ى اهل طريقت: هر طايفه و قومى به وجهى و اعتبارى، انسان كامل را به نامى مى‌خوانند كه مقصود ايشان را زبان‌دانان مى‌دانند، مانند قطب، ولى، غوث، خليفة اللّه، صاحب زمان، شيخ، پيشوا، دانا، بالغ، مكمل، كامل، آيينه‌ى گيتى‌نما، ترياق فاروق، يگانه‌ى عصر، ساقى دوران و الى غير ذلك. | 5. در تعريف انسان كامل و سلسله‌ى اهل طريقت: هر طايفه و قومى به وجهى و اعتبارى، انسان كامل را به نامى مى‌خوانند كه مقصود ايشان را زبان‌دانان مى‌دانند، مانند قطب، ولى، غوث، خليفة اللّه، صاحب زمان، شيخ، پيشوا، دانا، بالغ، مكمل، كامل، آيينه‌ى گيتى‌نما، ترياق فاروق، يگانه‌ى عصر، ساقى دوران و الى غير ذلك. | ||
در سلسله اهل طريقت گفته مى‌شود كه ابويزيد بسطامى، از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] و كميل بن زياد نخعى، از امير المؤمنين (ع) و ابراهيم ادهم، از امام زين العابدين (ع) و شيخ معروف كرخى، از امام رضا(ع) تحصيل اين علم كرده‌اند و بقيه‌ى سلسله‌ها، هر يك، به نوعى، به يكى از حضرات معصومين (ع) منتهى مى‌شوند. | در سلسله اهل طريقت گفته مى‌شود كه ابويزيد بسطامى، از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] و كميل بن زياد نخعى، از امير المؤمنين (ع) و ابراهيم ادهم، از امام زين العابدين (ع) و شيخ معروف كرخى، از امام رضا (ع) تحصيل اين علم كرده‌اند و بقيه‌ى سلسله‌ها، هر يك، به نوعى، به يكى از حضرات معصومين (ع) منتهى مى‌شوند. | ||
6. در ذكر بعضى از اصطلاحات عارفين: اين طايفه‌ى عاليه، عبارات و اصطلاحات خاصى دارند كه بدون اطلاع و استحضار از آن، درك كلام ايشان متعذر است. مؤلف، در اين گلبن، به بيان اصطلاحاتى از قبيل انسان، آيينه، ابر، پير مغان، بزم، تجلّى، ترسا و ترسابچه، تمكين و تلوين، تواجد، وجد، وجود، جمع، تفرقه، جمع الجمع و... مى‌پردازد و از منابع صوفيه استفاده مى‌كند. | 6. در ذكر بعضى از اصطلاحات عارفين: اين طايفه‌ى عاليه، عبارات و اصطلاحات خاصى دارند كه بدون اطلاع و استحضار از آن، درك كلام ايشان متعذر است. مؤلف، در اين گلبن، به بيان اصطلاحاتى از قبيل انسان، آيينه، ابر، پير مغان، بزم، تجلّى، ترسا و ترسابچه، تمكين و تلوين، تواجد، وجد، وجود، جمع، تفرقه، جمع الجمع و... مى‌پردازد و از منابع صوفيه استفاده مى‌كند. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
[[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]]: جناب شيخ، از اكابر اين طبقه است و در علو حال وى، كسى را مجال سخن نيست. شيخ فريد الدين محمد، در ابتدا مانند آباى معظم خود، صاحب ثروت و مكنت و جامع فضائل و حاوى خصائل و در حكمت الهى و طبيعى بى‌نظير و همتا و عطارخانه‌هاى نيشابور همگى متعلق به جناب شيخ بوده و خود در داروخانه‌ى خاصه، همه روزه بيماران را معالجه مى‌فرمود و بعد از فراغت از معالجات، به نظم مثنويات مى‌پرداخت. | [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار نيشابورى]]: جناب شيخ، از اكابر اين طبقه است و در علو حال وى، كسى را مجال سخن نيست. شيخ فريد الدين محمد، در ابتدا مانند آباى معظم خود، صاحب ثروت و مكنت و جامع فضائل و حاوى خصائل و در حكمت الهى و طبيعى بى‌نظير و همتا و عطارخانه‌هاى نيشابور همگى متعلق به جناب شيخ بوده و خود در داروخانه‌ى خاصه، همه روزه بيماران را معالجه مى‌فرمود و بعد از فراغت از معالجات، به نظم مثنويات مى‌پرداخت. | ||
محى الدين عربى: وى، از اعاظم محققين و از اماجد موحدين است. خرقه‌ى وى، به يك واسطه، به حضرت خضر مى‌رسد. وى، مريد شيخ ابوالحسن على، از خلفاى شيخ محى الدين عبدالقادر جيلانى است و سلسله‌ى ايشان، به واسطه‌ى معروف كرخى، به حضرت امام ثامن، على بن موسى الرضا(ع) مى‌رسد. | محى الدين عربى: وى، از اعاظم محققين و از اماجد موحدين است. خرقه‌ى وى، به يك واسطه، به حضرت خضر مى‌رسد. وى، مريد شيخ ابوالحسن على، از خلفاى شيخ محى الدين عبدالقادر جيلانى است و سلسله‌ى ايشان، به واسطه‌ى معروف كرخى، به حضرت امام ثامن، على بن موسى الرضا (ع) مى‌رسد. | ||
روضه‌ى دوم | روضه‌ى دوم | ||