المواعظ و الإعتبار بذكر الخطط و الآثار المعروف بالخطط المقريزية: تفاوت میان نسخه‌ها

توجه ويژه نويسنده به دو شهر فسطاط و قاهره، به حدى است كه نيمى از اثر خود را به احوال قاهره و اخبار خلفاى آن، نقشه‌ها، مناطق، محلاّت، دروازه‌ها، گرمابه‌ها، بازارها، ميدان‌ها، قلعه‌ها، مساجد، معابد، مقابر و صاحبان مذاهب مختلف ساكن آن شهر، اختصاص داده و كتاب را با ذكر عللى كه موجب خرابى اقليم مصر شده، به اتمام رسانده است.

تفصيل مطالب در خصوص انواع خوردنى‌ها، زيورآلات و خلعت‌هايى كه در مراسم و مناسبت‌ها براى بزرگان دولت فاطمى به‌ويژه در دوران خلافت الآمر باحكام الله(495 - 524ق) و وزارت مأمون البطائحى (بين سال‌هاى 515 و 519ق)، در نظر گرفته شده بود، از قسمت‌هاى جالب كتاب است. اين مطالب، از تاريخ ابن المأمون، نوشته ابوعلى موسى بطائحى (588ق)، اخذ شده كه جزء مصادر خطط ابن عبدالظاهر نيز بوده است.

وى، بر خلاف برخى از ديگر منابع فرقه‌شناختى كه تنها به عقايد، بسنده مى‌كرده‌اند، گاه به سير تحول درونى فرقه‌ها نيز پرداخته است؛ هر چند كتاب او نيز بسان بسيارى از ديگر منابع، تحت تأثير تعصب فرقه‌اى است، تا جايى كه پس از تبيين مذهب اشعرى مى‌نويسد: «هر كس بر خلاف اين مذهب، مذهبى ديگر آشكار سازد، خونش ريخته شود».

نويسنده، با ذكر مسائلى چون عمران و آبادى قاهره، روش زندگانى اميران و بزرگان، عادات و رسوم، نحوه اداره، توزيع و چگونگى دريافت ماليات‌ها، موقعيت مستأجران و شيوه‌هاى مختلف اجاره زمين‌ها، اوضاع سياسى، ادارى، مالى، فرهنگى و عمرانى مصر و به‌خصوص قاهره، قدرت خويش را به تصوير كشيده است.