۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''شيخ احمد شانهساز شيرازى'''، از علما و حكماى برجسته شيعه در قرن 14ق و مدرس حكمت، در شيراز به دنيا آمد و براى تحصيل علوم دينى در زمان مرجعيت [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزاى بزرگ شيرازى]] ، به سامرا هجرت كرد. چند سال از محضر ايشان بهرهمند شد و دوباره به شيراز برگشت. مدتى در شيراز بود و بعد براى هميشه به نجف اشرف در عراق رفت. در نجف به تدريس و تربيت طلاب علوم دين، مشغول شد و توليت مدرسه قواميه(قوام الدين شيرازى) را به عهده گرفت و همانجا تدريس مىكرد و در صحن مطهر حضرت امير المؤمنين(ع)، نماز جماعت اقامه مىكرد. | |||
علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] مىگويد: در سال 1312ق، در ابتداى ورودم به نجف اشرف، مقدارى از مباحث اوامر و مبحث ضد را از كتاب «فصول»، بر او خواندم با اينكه اين مطالب را در تهران خوانده بودم، ولى دانستم كه هيچكس مانند آن حكيم، از عهده آن مطالب برنمىآيد و حق مطلب را ادا نمىكند. | علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] مىگويد: در سال 1312ق، در ابتداى ورودم به نجف اشرف، مقدارى از مباحث اوامر و مبحث ضد را از كتاب «فصول»، بر او خواندم با اينكه اين مطالب را در تهران خوانده بودم، ولى دانستم كه هيچكس مانند آن حكيم، از عهده آن مطالب برنمىآيد و حق مطلب را ادا نمىكند. |
ویرایش