۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شیرازی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «'
جز (جایگزینی متن - 'ميرزاى بزرگ شيرازى' به 'ميرزاى بزرگ شيرازى ') |
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«شيخ احمد شانه‌ساز شيرازى»، از علما و حكماى برجسته شيعه در قرن 14ق و مدرس حكمت، در شيراز به دنيا آمد و براى تحصيل علوم دينى در زمان مرجعيت [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزاى بزرگ شيرازى]] ، به سامرا هجرت كرد. چند سال از محضر ايشان بهره‌مند شد و دوباره به شيراز برگشت. مدتى در شيراز بود و بعد براى هميشه به نجف اشرف در عراق رفت. در نجف به تدريس و تربيت طلاب علوم دين، مشغول شد و توليت مدرسه قواميه(قوام الدين شيرازى) را به عهده گرفت و همان‌جا تدريس مى‌كرد و در صحن مطهر حضرت امير المؤمنين(ع)، نماز جماعت اقامه مى‌كرد. | «شيخ احمد شانه‌ساز شيرازى»، از علما و حكماى برجسته شيعه در قرن 14ق و مدرس حكمت، در شيراز به دنيا آمد و براى تحصيل علوم دينى در زمان مرجعيت [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزاى بزرگ شيرازى]] ، به سامرا هجرت كرد. چند سال از محضر ايشان بهره‌مند شد و دوباره به شيراز برگشت. مدتى در شيراز بود و بعد براى هميشه به نجف اشرف در عراق رفت. در نجف به تدريس و تربيت طلاب علوم دين، مشغول شد و توليت مدرسه قواميه(قوام الدين شيرازى) را به عهده گرفت و همان‌جا تدريس مى‌كرد و در صحن مطهر حضرت امير المؤمنين(ع)، نماز جماعت اقامه مى‌كرد. | ||
علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌گويد: در سال 1312ق، در ابتداى ورودم به نجف اشرف، مقدارى از مباحث اوامر و مبحث ضد را از | علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] مى‌گويد: در سال 1312ق، در ابتداى ورودم به نجف اشرف، مقدارى از مباحث اوامر و مبحث ضد را از كتاب «فصول»، بر او خواندم با اينكه اين مطالب را در تهران خوانده بودم، ولى دانستم كه هيچ‌كس مانند آن حكيم، از عهده آن مطالب برنمى‌آيد و حق مطلب را ادا نمى‌كند. | ||
يكى از اساتيد او، ميرزا عباس شيرازى دارابى(معروف به حكيم عباس) كه از اساتيد مسلم فلسفه در استان فارس و شاگرد حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بود، مى‌باشد. شيخ احمد، اين دانشمند گران‌قدر، اجازه حديث از مرحوم سيد مهدى قزوينى حلى، داشته است. | يكى از اساتيد او، ميرزا عباس شيرازى دارابى(معروف به حكيم عباس) كه از اساتيد مسلم فلسفه در استان فارس و شاگرد حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بود، مى‌باشد. شيخ احمد، اين دانشمند گران‌قدر، اجازه حديث از مرحوم سيد مهدى قزوينى حلى، داشته است. | ||