۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاريخ النحو العربي في المشرق و المغرب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن ('
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
مؤلف، در مقدمه از گام‌هاى نخستينى كه در دانش نحو برداشته شد، حركت احياء تراث نحوى، چاره‌جويى براى آسان‌سازى تعليم و تعلم، هدف از تأليف اين كتاب، روش مورد اعتماد، دوران مختلف علم نحو (شامل دوره تأسيس، دوره تدوين و تصنيف، دوره بيان و تحصيل، دوره حصر و تنظير، دوره تأصيل و تقويم، دوره تصحيح و تثبيت و دوره تجديد و تيسير)، چگونگى برخورد با تراث نحوى، چاره‌جويى‌هايى براى گسترش و تسهيل دانش نحو، سماع، نظريه عامل، قياس و تعليل سخن گفته است <ref>مقدمه، ص 11 تا 34</ref>. | مؤلف، در مقدمه از گام‌هاى نخستينى كه در دانش نحو برداشته شد، حركت احياء تراث نحوى، چاره‌جويى براى آسان‌سازى تعليم و تعلم، هدف از تأليف اين كتاب، روش مورد اعتماد، دوران مختلف علم نحو (شامل دوره تأسيس، دوره تدوين و تصنيف، دوره بيان و تحصيل، دوره حصر و تنظير، دوره تأصيل و تقويم، دوره تصحيح و تثبيت و دوره تجديد و تيسير)، چگونگى برخورد با تراث نحوى، چاره‌جويى‌هايى براى گسترش و تسهيل دانش نحو، سماع، نظريه عامل، قياس و تعليل سخن گفته است <ref>مقدمه، ص 11 تا 34</ref>. | ||
قسمت اول كتاب، پيرامون نحو در مشرق است. اين بخش مشتمل بر چهار باب است. در باب اول، از عصر تأسيس علم نحو بحث شده است. مؤلف، ابتدا مطالبى را در مورد پيدايش علم نحو ذكر كرده و در ادامه اسامى كسانى را كه در شكل‌گيرى علم نحو سهيم بوده‌اند، ذكر نموده است؛ افرادى همچون اميرالمومنين(ع) كه مؤلف وى را اولين كسى دانسته كه اصولِ علم نحو را وضع نموده و روايتى را كه بر اين مطلب دلالت مى‌كند ذكرنموده است، ابوالاسود دئلى و شاگردان وى (مانند نصر بن عاصم، يحيى بن يعمر، عنبسه و...)، عبدالله بن ابى‌اسحاق حضرمى و ابوعمرو بن العلاء <ref>متن، ص 41 تا 56</ref>. | قسمت اول كتاب، پيرامون نحو در مشرق است. اين بخش مشتمل بر چهار باب است. در باب اول، از عصر تأسيس علم نحو بحث شده است. مؤلف، ابتدا مطالبى را در مورد پيدايش علم نحو ذكر كرده و در ادامه اسامى كسانى را كه در شكل‌گيرى علم نحو سهيم بوده‌اند، ذكر نموده است؛ افرادى همچون اميرالمومنين (ع) كه مؤلف وى را اولين كسى دانسته كه اصولِ علم نحو را وضع نموده و روايتى را كه بر اين مطلب دلالت مى‌كند ذكرنموده است، ابوالاسود دئلى و شاگردان وى (مانند نصر بن عاصم، يحيى بن يعمر، عنبسه و...)، عبدالله بن ابى‌اسحاق حضرمى و ابوعمرو بن العلاء <ref>متن، ص 41 تا 56</ref>. | ||
در باب دوم، از عصر تدوين و تصنيف (قرن دوم هجرى) سخن به ميان آمده است. مؤلف، مى‌گويد: «مبالغه نيست اگر گفته شود تدوين نحو با كتاب سيبويه آغاز و با همان به انتها رسيد». | در باب دوم، از عصر تدوين و تصنيف (قرن دوم هجرى) سخن به ميان آمده است. مؤلف، مى‌گويد: «مبالغه نيست اگر گفته شود تدوين نحو با كتاب سيبويه آغاز و با همان به انتها رسيد». | ||