پرش به محتوا

درآمدی بر تاریخ علم اصول: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن ('
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (')
خط ۷۳: خط ۷۳:
در درس دوم، به دنبال بحث پيرامون چگونگى پيدايش و تأسيس علم اصول، به بررسى كيفيت و زمان پيدايش اصول فقه و علت نياز به اصول فقه پرداخته شده و سپس، ضمن نگاهى به زمان تدوين اصول فقه، تقدم شيعه يا اهل سنت در نگارش و تدوين اوليه اصول فقه، بررسى شده است <ref>همان، ص 43</ref>.
در درس دوم، به دنبال بحث پيرامون چگونگى پيدايش و تأسيس علم اصول، به بررسى كيفيت و زمان پيدايش اصول فقه و علت نياز به اصول فقه پرداخته شده و سپس، ضمن نگاهى به زمان تدوين اصول فقه، تقدم شيعه يا اهل سنت در نگارش و تدوين اوليه اصول فقه، بررسى شده است <ref>همان، ص 43</ref>.


در درس سوم، اولين دوره تاريخ علم اصول كه «دوره تأسيس» نام گرفته، مورد بررسى قرار گرفته است. دوره‌ى تأسيس، در واقع نقطه‌ى آغازين تدوين تك‌رساله‌هايى در اصول فقه است كه در شيعه غالبا از امالى ائمّه(ع) بود. در اين دوره، اصول فقه به معناى واقعى و اصطلاحى آن، پديد نمى‌آيد و تنها تك‌مسئله‌هايى كه بعدها در اصول فقه يك نظام و تبويب منطقى يافتند، به‌صورت مستقل يا در ضمن مباحث ديگرى، چون مسائل كلامى، فقهى و تفسيرى مورد بحث قرار مى‌گرفتند. اين دوره در شيعه به‌صورت برجسته از زمان صادقين(ع) آغاز شده است. البته نويسنده معتقد است كه مى‌توانيم رگه‌هاى بسيار ضعيفى از آن را اندكى پيش از آن نيز بيابيم <ref>همان، ص 70</ref>.
در درس سوم، اولين دوره تاريخ علم اصول كه «دوره تأسيس» نام گرفته، مورد بررسى قرار گرفته است. دوره‌ى تأسيس، در واقع نقطه‌ى آغازين تدوين تك‌رساله‌هايى در اصول فقه است كه در شيعه غالبا از امالى ائمّه(ع) بود. در اين دوره، اصول فقه به معناى واقعى و اصطلاحى آن، پديد نمى‌آيد و تنها تك‌مسئله‌هايى كه بعدها در اصول فقه يك نظام و تبويب منطقى يافتند، به‌صورت مستقل يا در ضمن مباحث ديگرى، چون مسائل كلامى، فقهى و تفسيرى مورد بحث قرار مى‌گرفتند. اين دوره در شيعه به‌صورت برجسته از زمان صادقين (ع) آغاز شده است. البته نويسنده معتقد است كه مى‌توانيم رگه‌هاى بسيار ضعيفى از آن را اندكى پيش از آن نيز بيابيم <ref>همان، ص 70</ref>.


در درس چهارم و پنجم، دوره دوم، كه دوره «توسعه و تدوين‌هاى گسترده و كامل در اصول» نام گرفته، بررسى شده است. اين دوره در يك نگاه از اوايل غيبت كبرا آغاز شده و تا زمان[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] در 598ق، ادامه يافته و در اين نگاه، صرفا به زمان براى تفكيك اين دوره از دوره‌ى قبل توجّه شده است. امّا از منظر ديگر، نويسنده آغاز اين دوره را هنگامى دانسته كه لزوم تأليف دوره‌هاى اصولى، كامل‌تر احساس مى‌شده است؛ يعنى دوره‌ى تك‌رساله‌ها و امالى سپرى شده و اجتهاد از بساطت پيشين خويش خارج گشته و ضرورت بررسى مباحث اجتهادى از زاويه‌اى عميق‌تر مورد توجّه قرار گرفته است <ref>همان، ص 89</ref>.
در درس چهارم و پنجم، دوره دوم، كه دوره «توسعه و تدوين‌هاى گسترده و كامل در اصول» نام گرفته، بررسى شده است. اين دوره در يك نگاه از اوايل غيبت كبرا آغاز شده و تا زمان[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] در 598ق، ادامه يافته و در اين نگاه، صرفا به زمان براى تفكيك اين دوره از دوره‌ى قبل توجّه شده است. امّا از منظر ديگر، نويسنده آغاز اين دوره را هنگامى دانسته كه لزوم تأليف دوره‌هاى اصولى، كامل‌تر احساس مى‌شده است؛ يعنى دوره‌ى تك‌رساله‌ها و امالى سپرى شده و اجتهاد از بساطت پيشين خويش خارج گشته و ضرورت بررسى مباحث اجتهادى از زاويه‌اى عميق‌تر مورد توجّه قرار گرفته است <ref>همان، ص 89</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش