۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن نباته، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر ('
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
بيشتر اشعار او را مدح تشكيل مى‌دهد. وى به حكم تقليد، مدايح خود را غالباً با تغزل آغاز مى‌كند - گاه نيز برخلاف معمول، آن را در پايان قصيده مى‌آورد - سپس به ستايش صفات ممدوح مى‌پردازد و بيشتر، بزرگوارى، شجاعت و دانش وى را مى‌ستايد. از سويى او دلبسته مجون است و در ديوان خود قطعه‌هاى فراوانى مشحون از انديشه گناه‌آلود دارد و شايد به همين دليل بوده است كه گاه‌گاه به مدح رسول اكرم(ص) دست مى‌زده تا خويش را از احساس گناه وارهاند. | بيشتر اشعار او را مدح تشكيل مى‌دهد. وى به حكم تقليد، مدايح خود را غالباً با تغزل آغاز مى‌كند - گاه نيز برخلاف معمول، آن را در پايان قصيده مى‌آورد - سپس به ستايش صفات ممدوح مى‌پردازد و بيشتر، بزرگوارى، شجاعت و دانش وى را مى‌ستايد. از سويى او دلبسته مجون است و در ديوان خود قطعه‌هاى فراوانى مشحون از انديشه گناه‌آلود دارد و شايد به همين دليل بوده است كه گاه‌گاه به مدح رسول اكرم(ص) دست مى‌زده تا خويش را از احساس گناه وارهاند. | ||
اشعار وى در مدح پيامبر(ص)، از 6 قصيده فراتر نمى‌رود كه برخى از آنها را در معارضه با قصايد شعراى معروفى چون كعب بن زهير و [[حسان بن ثابت]] سروده است، اما در آنها نوآورى و معانى تازه كمتر يافت مى‌شود. | اشعار وى در مدح پيامبر (ص)، از 6 قصيده فراتر نمى‌رود كه برخى از آنها را در معارضه با قصايد شعراى معروفى چون كعب بن زهير و [[حسان بن ثابت]] سروده است، اما در آنها نوآورى و معانى تازه كمتر يافت مى‌شود. | ||
وى علاوه بر قصايد انبوهى كه در مدح ابوالفداء و ملك افضل سرود و در 2 ديوان جداگانه گرد آورد، مدايح بسيارى نيز به ديگر بزرگان روزگارش، از جمله تاج الدين سبكى، جمال الدين بن الشهاب محمود، تاج الدين بن الزين خضر تقديم داشته است. | وى علاوه بر قصايد انبوهى كه در مدح ابوالفداء و ملك افضل سرود و در 2 ديوان جداگانه گرد آورد، مدايح بسيارى نيز به ديگر بزرگان روزگارش، از جمله تاج الدين سبكى، جمال الدين بن الشهاب محمود، تاج الدين بن الزين خضر تقديم داشته است. | ||