۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
ابن نباته، از قرآن، بهره وافر برده است و در جاى جاى ديوان وى تضمين نام سورهها و نيز تضمينهايى از سيره نبوى به چشم مىخورد. همچنين به برخى از اصطلاحات حديث، تصوف و فلسفه اشارت رفته است. | ابن نباته، از قرآن، بهره وافر برده است و در جاى جاى ديوان وى تضمين نام سورهها و نيز تضمينهايى از سيره نبوى به چشم مىخورد. همچنين به برخى از اصطلاحات حديث، تصوف و فلسفه اشارت رفته است. | ||
شاعر كه خود اهل حديث و از پيروان فقه شافعى است، قطعهها و قصايدى در منقبت [[امام على(ع)]] و امام حسين(ع) سروده و در قصيدهاى كه براى ممدوحى شيعى پرداخته، از امام حسين و اهل بيت(ع) به بزرگى و احترام ياد كرده است. | شاعر كه خود اهل حديث و از پيروان فقه شافعى است، قطعهها و قصايدى در منقبت [[امام على(ع)]] و امام حسين (ع) سروده و در قصيدهاى كه براى ممدوحى شيعى پرداخته، از امام حسين و اهل بيت(ع) به بزرگى و احترام ياد كرده است. | ||
اگرچه استعداد ابن نباته در شعر بيشتر جلوه كرده است، بااينحال نثر او را نيز به فصاحت و آراستگى ستودهاند. | اگرچه استعداد ابن نباته در شعر بيشتر جلوه كرده است، بااينحال نثر او را نيز به فصاحت و آراستگى ستودهاند. |
ویرایش