رونق التحبير في حكم السياسة و التدبير: تفاوت میان نسخه‌ها

وی درباره کتاب حاضر می‌گوید: نویسنده در عهد المستعین نصری (ابوعبدالله محمد بن یوسف بن محمد الغنی بالله (متوفی 1408م)، پسر ابوحجاج یوسف دوم که بعد از پدرش در سال 1396م، حکومت را به دست گرفت)، این کتاب را برای او و به جهت تثبیت پایه‌های حکومت وی که با شروع فتنه‌های داخلی و جنگ با ممالک نصرانی رو به لرزش بود، نوشت <ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.

ابوالقاسم محمد بن ابوالعلاء معاصر سه تن از پادشاهان بنی‌نصر در اندلس بوده؛ یعنی ابوعبدالله محمد الغنی بالله، فرزندش یوسف و محمد حفید الغنی بالله که این کتاب به او تقدیم شده است <ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.

از ابن سماک سه کتاب برجای مانده است: کتاب حاضر که در باب آداب سلطانی است، الحلل الموشية في ذكر الأخبار المراكشية که از مصادر تاریخی مهم است و به بیان حیات سیاسی از دوران مرابطیه و موحدیه به بعد پرداخته است و الزهرات المنثورة في نكت الأخبار المأثورة که مجموعه‌ای از اخبار و مواعظ است و قصد مؤلف از آن آموزش امیران و فرزندان سلاطین است. کتاب سوم از لحاظ محتوایی به رونق التحبير شباهت دارد <ref>ر.ک: همان، ص13-12</ref>.

دیوان حکومتی و کارکنان آن و تقسیم مخارج آن برای چهار گروه و نظارت دائمی سلطان بر نحوه برداشت پول از آن، سفیران، روحیات لازم برای تصدی این منصب و ممانعت سلطان از تصدی این منصب به دست حریص و شراب‌خوار و نظارت دائمی سلطان بر احوال و اعمال سفیران، نیروهای نظامی و اینکه اقل فرماندهان آن‌ها باید چهار نفر باشند تا از جهات چهارگانه کشور محافظت کنند، بیان تعداد در لشکرها و رسته‌های نظامی، شرایط فرماندهان و نیروهای نظامی، حقوق هفت‌گانه نیروهای نظامی بر فرماندهان و بالعکس، عدم شرکت خود سلطان در جنگ، نحوه چینش نیروهای نظامی و تدابیر جنگی، آداب ورود نزد پادشاه و بیان روابط دیپلماتیک آن روزگار، نام‌گذاری سلطان به اسمی مختص و صدا کردن او به آن، ذکر اقسام چهارگانه نام‌گذاری بر مبنای احکام شرعی و مخاطب قرار دادن او با ضمیر غایب به‌جهت رعایت تفاوت او با کسانی که کم‌شأن‌تر از اویند، گوش‌ دادن به سخنان سلطان، ندیمان پادشاه و لزوم سلیم النفس و الطبع بودن آنان، آداب غذا خوردن سلطان و هم‌غذایی سایرین با وی، اولویت او برای شروع نماز با فرارسیدن وقت آن، لزوم رعایت فاصله ده ذراعی با سلطان برای بقیه در نماز، سفر و تفریح با سلطان، لزوم حفظ شأن او در حرکت و مقدم داشتنش و همچنین مراعات سلطان نسبت به همراهان، ذکر انواع تفریحات، مانند: شطرنج، مشاعره، شکار، تیراندازی و...، حفظ اسرار سلطان، آداب پذیرایی از وی، تسلیت گفتن به او، خواب و پوشش پادشاه، هدیه دادن به وی، توصیه سلطان به بردباری، نزدیکی به پادشاه، وصایای سلطان، نامه‌های وی، رعیت و وظایف و حقوق آنها و...<ref>ر.ک: همان، ص166-72</ref>.