پرش به محتوا

درر العقود الفریدة فی تراجم الأعیان المفیدة (تحقیق: درویش و مصری): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' نمی ' به ' نمی‌'
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی')
جز (جایگزینی متن - ' نمی ' به ' نمی‌')
خط ۶۰: خط ۶۰:
اولین شرح حال مذکور در کتاب، از آنِ شیخ برهان الدین ابراهیم بن محمد بن بهادر بن عبدالله<ref>متن کتاب، ج1، ص53</ref> و آخرین نفر، عمارة بن ابیالحسن علی بن زیدان بن احمد می‌باشد<ref>همان، ج2، ص357</ref>.
اولین شرح حال مذکور در کتاب، از آنِ شیخ برهان الدین ابراهیم بن محمد بن بهادر بن عبدالله<ref>متن کتاب، ج1، ص53</ref> و آخرین نفر، عمارة بن ابیالحسن علی بن زیدان بن احمد می‌باشد<ref>همان، ج2، ص357</ref>.


شرح حال‌های مذکور در کتاب، از لحاظ بسط و ایجاز، با یکدیگر متفاوت می‌باشند؛ به گونه ای که برخی بسیار مفصل و در حد چند صفحه هستند، درحالی که برخی دیگر، بیش از چند سطر را به خود اختصاص نمی دهد. از جمله شرح حال‌های مختصر، عبارتند از شرح حال ابراهیم بن یحیی بن محمد بن حمو بن ابیبکر بن مکی<ref>همان، ج1، ص59</ref>؛ ابراهیم بن احمد بن ابراهیم بن عبدالله بن عبدالمنعم معروف به ابن امین الدوله<ref>همان، ص60</ref>؛ ابراهیم بن خلیل بن عبدالله معروف به ابن سمول؛ ابراهیم بن احمد بن ابراهیم<ref>همان، 61</ref>؛ ابراهیم بن محمد بن عیسی بن مطیر<ref>همان، ص77</ref> و از جمله شرح حال‌های مفصل تر نیز می‌توان از ترجمه ابراهیم بن محمد بن ابیبکر بن عیسی<ref>همان، ص75</ref>؛ ابراهیم بن موسی بن ایوب<ref>همان، ص79</ref> و ابراهیم بن علامه جمال الدین ابوالمظفر<ref>همان، ص86</ref> نام برد.
شرح حال‌های مذکور در کتاب، از لحاظ بسط و ایجاز، با یکدیگر متفاوت می‌باشند؛ به گونه ای که برخی بسیار مفصل و در حد چند صفحه هستند، درحالی که برخی دیگر، بیش از چند سطر را به خود اختصاص نمی‌دهد. از جمله شرح حال‌های مختصر، عبارتند از شرح حال ابراهیم بن یحیی بن محمد بن حمو بن ابیبکر بن مکی<ref>همان، ج1، ص59</ref>؛ ابراهیم بن احمد بن ابراهیم بن عبدالله بن عبدالمنعم معروف به ابن امین الدوله<ref>همان، ص60</ref>؛ ابراهیم بن خلیل بن عبدالله معروف به ابن سمول؛ ابراهیم بن احمد بن ابراهیم<ref>همان، 61</ref>؛ ابراهیم بن محمد بن عیسی بن مطیر<ref>همان، ص77</ref> و از جمله شرح حال‌های مفصل تر نیز می‌توان از ترجمه ابراهیم بن محمد بن ابیبکر بن عیسی<ref>همان، ص75</ref>؛ ابراهیم بن موسی بن ایوب<ref>همان، ص79</ref> و ابراهیم بن علامه جمال الدین ابوالمظفر<ref>همان، ص86</ref> نام برد.


نویسنده در این کتاب، به شرح حال کسانی پرداخته که یا آن‌ها را از نزدیک دیده، یا می‌شناسد و یا هم عصر او بوده و آن‌ها را ندیده، ولی اخبارشان به او رسیده است؛ به غیر از 21 ترجمه که پنج نفر از رجال قرن اول، دو نفر از رجال قرن دوم، یک نفر از رجال قرن چهارم، پنج نفر از رجال قرن ششم و هشت نفر از رجال قرن هفتم می‌باشند و احتمال دارد نویسنده قصد داشته این افراد را در کتاب دیگری ذکر کند، ولی سهوا در این کتاب آورده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص19-20</ref>.
نویسنده در این کتاب، به شرح حال کسانی پرداخته که یا آن‌ها را از نزدیک دیده، یا می‌شناسد و یا هم عصر او بوده و آن‌ها را ندیده، ولی اخبارشان به او رسیده است؛ به غیر از 21 ترجمه که پنج نفر از رجال قرن اول، دو نفر از رجال قرن دوم، یک نفر از رجال قرن چهارم، پنج نفر از رجال قرن ششم و هشت نفر از رجال قرن هفتم می‌باشند و احتمال دارد نویسنده قصد داشته این افراد را در کتاب دیگری ذکر کند، ولی سهوا در این کتاب آورده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص19-20</ref>.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش