۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مجموعهها' به 'مجموعهها') |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type='authors'|[[ | |data-type='authors'|[[ابوحیان توحیدی، علی بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[کیلانی، ابراهیم]] (محقق) | [[کیلانی، ابراهیم]] (محقق) | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
ابوحيان، در اين كتاب كوشيده تا هر چه كه ارتباطى با بحث دوستى و صداقت دارد جمع كند، اعم از اثبات و نفى. اين مطالب، اعم از احاديث، حكايات، اشعار، كلمات بزرگان و نمونههايى از نامهها و اظهار علاقه افراد صاحبنام مىباشد. | |||
وى، صداقت را از نظر بعضى از بزرگان زمان خودش تعريف كرده، از صداقتهاى گروههاى مختلف مىگويد و به بيان اشعار و جملات ادبى در باره صداقت و دوستى، مفهوم صديق در اشعار، فرق بين كريم و لئيم، رابطه دوستى بين اقشار مختلف، توهم صداقت، هجران و جدايى بين دو دوست، مفهوم عيّارى، مجالست و دوستى با علماء، نامههاى مشهور ادبى كه بين دوستان رد و بدل گرديده، جملاتى در باره بدترين دوستان، تغيير دوستىها، كميّت دوستان، دوستى ارواح مؤمنين در احاديث نبوى، نياز دوستان به همديگر، استغناء و قناعت، حرمت دوستى، اشتياق دوستان نسبت به هم، دوست عاقل، شرايط دوست خوب، فايده نامهنگارى به دوستان و... مىپردازد. | وى، صداقت را از نظر بعضى از بزرگان زمان خودش تعريف كرده، از صداقتهاى گروههاى مختلف مىگويد و به بيان اشعار و جملات ادبى در باره صداقت و دوستى، مفهوم صديق در اشعار، فرق بين كريم و لئيم، رابطه دوستى بين اقشار مختلف، توهم صداقت، هجران و جدايى بين دو دوست، مفهوم عيّارى، مجالست و دوستى با علماء، نامههاى مشهور ادبى كه بين دوستان رد و بدل گرديده، جملاتى در باره بدترين دوستان، تغيير دوستىها، كميّت دوستان، دوستى ارواح مؤمنين در احاديث نبوى، نياز دوستان به همديگر، استغناء و قناعت، حرمت دوستى، اشتياق دوستان نسبت به هم، دوست عاقل، شرايط دوست خوب، فايده نامهنگارى به دوستان و... مىپردازد. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
از جملات زيبايى كه ابوحيان، در باره اهميّت رفاقت نقل كرده، كلام ابن مسعود است كه مىگويد: «دلالت دود بر آتش، بيشتر از دلالت رفيق بر رفيق نيست». | از جملات زيبايى كه ابوحيان، در باره اهميّت رفاقت نقل كرده، كلام ابن مسعود است كه مىگويد: «دلالت دود بر آتش، بيشتر از دلالت رفيق بر رفيق نيست». | ||
ابوحيان، احاديث گرانسنگى را از امير المؤمنين، على(ع) و ديگر ائمه نقل كرده كه با تكريم متداول از آن حضرات، همراه است. او، براى پايدار بودن دوستى، توصيههاى بسيار مفيدى را از عالمان، دانشمندان و افراد صاحبنام نقل كرده كه هر كدام به نوبه خود، داراى ارزش فراوانى مىباشد؛ ايثار در حق دوستان، عدم حسادت نسبت به رفيق و بخشش گناهان دوستان از آن جمله مىباشد. | |||
ابوحيان، در مورد بهترين رفيقان و بدترين آنها، اين حديث را از على بن ابى طالب(ع) نقل مىكند: «شر الأخوان من تكلف له و خيرهم من احدثت لك رؤيته ثقة به و اهدت اليك غيبته طمأنينة اليه». | |||
مؤلف، به خاطر ذوق فلسفى خود به آراء [[ارسطو]]، افلاطون، سقراط و... نيز اهميّت داده و از آنها نيز مطالبى را نقل مىكند؛ از ديوجانس نقل مىكند كه در جواب سؤال اسكندر كه پرسيد: «آدمى با چه چيزى دوستان خود را مىشناسد؟»، گفت: «با سختىها، چون در حال راحتى و آسايش، هر كسى دوست انسان خواهد بود». | مؤلف، به خاطر ذوق فلسفى خود به آراء [[ارسطو]]، افلاطون، سقراط و... نيز اهميّت داده و از آنها نيز مطالبى را نقل مىكند؛ از ديوجانس نقل مىكند كه در جواب سؤال اسكندر كه پرسيد: «آدمى با چه چيزى دوستان خود را مىشناسد؟»، گفت: «با سختىها، چون در حال راحتى و آسايش، هر كسى دوست انسان خواهد بود». |
ویرایش