التربية الإسلامية بین الأصالة و المعاصرة: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR25449J1.jpg|بندانگشتی|‏التربية الإسلامية بين الأصالة و المعاصرة]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type='bookName'|‏التربية الإسلامية بين الأصالة و المعاصرة

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|

|data-type='authors'|[[قاضي، سعيد اسماعيل]] (نويسنده)

|data-type='language'|عربي 

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏LC‎‏ ‎‏904‎‏ ‎‏/‎‏ق‎‏2‎‏ت‎‏4‎‏

|موضوع  

|data-type='subject'|اسلام و آموزش و پرورش  

|data-type='publisher'|عالم الکتب

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|مصر - قاهره

|سال نشر  

|data-type='publishYear'|2004م , 1424ق

 

== معرفی اجمالی ==

'''التربیة الإسلامیة بین الأصالة و المعاصرة'''، اثر سعید اسماعیل قاضی، پژوهشی است پیرامون تعلیم و تربیت اسلامی و تعامل سنت و مدرنیته در آن که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.

== ساختار ==

== گزارش محتوا ==

در مقدمه، ضمن اشاره به موضوع کتاب، توضیح مختصر و کوتاهی پیرامون موضوع فصول داده شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7-9</ref>.

در فصل نخست، ابتدا به تعریف تربیت اسلامی پرداخته شده و سپس، مصادر آن که عبارتند از قرآن، سنت نبوی، سیره سلف صالح و تابعین و نیز اهداف (شامل اهداف عام و فرعی) و ویژگی‌های آن، تشریح شده است. این ویژگی‌ها، عبارتند از: برتر، شامل، متکامل، واقعی، مستمر، متوازن، پیشرفته و در حال رشد و انسانی و جهانی بودن تربیت اسلامی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19-51</ref>.

در فصل دوم، به بحث پیرامون اصول آموزش اسلامی و ارتباط و تعامل بین سنت و مدرنیته در آن پرداخته شده است. نویسنده بر این باور است که تربیت اسلامی، تربیتی است که بین سنت و مدرنیته، به خوبی جمع کرده و با هر دو، در تعامل و ارتباط است. این تربیت از لحاظ تراث تربیتی دیرینه ای که برگرفته از قرآن کریم و احادیث شریف نبوی و پس از آن، از فقه فقها، ادب ادبا، فکر متفکرین و فلسفه فلاسفه می‌باشد، سنتی و اصیل بوده و از لحاظ قدرت آن بر نمو و تکامل و استفاده از فقه پویا، مدرنیته و معاصر است<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>.

از جمله مباحث این فصل، می‌توان به مطالب زیر، اشاره نمود: طلب علم؛ فرصت‌های برابر آموزشی؛ توجه به پرورش همه جانبه شخصیت دانش پژوه؛ خودفراگیری؛ رعایت تفاوت‌های فردی؛ شفقت و مهرورزی به دانش پژوهان؛ تقویت ارتباط میان معلم و متعلم؛ تشویق و جلب توجه متعلمین؛ ایجاد تفریح و سرگرمی در حین درس؛ توجه به آموزش تدریجی از سهل به دشوار؛ ایجاد تنوع در روش‌های تعلیم و تربیت؛ استفاده از سفرهای علمی و...<ref>ر.ک: همان، ص59-99</ref>.

در فصل سوم، جنبه‌های شخصیت فرد و نقش آموزش و پرورش اسلامی در پاسخ به این جنبه‌ها بررسی شده است. این جنبه‌ها عبارتند از جنبه جسمی، عقلی، اعتقادی، روحی، اخلاقی، اجتماعی، نفسی، ارادی، جنسی و زیبایی<ref>ر.ک: همان، ص117-157</ref>.

در فصل چهارم، جنبه‌های شخصیت جامعه اسلامی و نقش آموزش و پرورش اسلامی در پاسخ به آن‌ها بررسی شده است. این جنبه‌ها، شامل جنبه دینی، اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، نظامی و تمدنی و فرهنگی می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص165-225</ref>.

در فصل پنجم، ارکان و پایه‌های پیشرفت تمدن و دامنه توجه آموزش و پرورش اسلامی به آن، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این ارکان عبارتند از: طلب علم؛ استمرار در بحث علمی؛ کاربرد عملی علوم؛ هدایت اخلاقی علوم؛ نشر علم و عدم کتمان آن؛ تقدیر از علما و نقش آن‌ها در بحث علمی<ref>ر.ک: همان، ص237-256</ref>.

فصل ششم، به مسائل و موضوعات مربوط به راهنمایی و مشاوره دانش پژوهان در پرتو‌اندیشه تربیتی اسلامی اختصاص یافته است. زمینه‌های مذکور در این فصل برای راهنمایی و مشاوره، عبارتند از راهنمایی آموزشی، حرفه ای، اجتماعی، اخلاقی، بهداشتی و روانی<ref>ر.ک: همان، 263-284</ref>.

در آخرین فصل، در پنج بخش، به بحث از فلسفه ارزشی در تفکر تربیتی اسلامی پرداخته شده است. مباحث این فصل عبارتند از انواع ارزیابی و اهداف تفکر تربیتی اسلامی؛ زمینه‌های ارزیابی در تفکر تربیتی اسلامی؛ اسالیب و روش‌های ارزیابی؛ ارزیابی کنندگان و ویژگی‌های ارزیابی در تفکر تربیتی اسلام<ref>ر.ک: همان، ص295-344</ref>.

==پانویس ==

<references />

== منابع مقاله ==

== وابسته‌ها ==

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:جنبه های ویژه آموزش و پرورش]]