بررسی نظریه عرفی بودن زبان قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بررسى نظريه عرفى بودن زبان قرآن''' در اين نوشتار كه نوشتارى است از خانم ناهيد دامن‌پاك مقدم كه به بحث و بررسى دربارۀ نظريۀ«عرفى بودن زبان قرآن»از منظر زبان‌شناختى پرداخته شده است.در بخش اول كتاب كلياتى نظير تعريف اصطلاحات،پيشينۀ بحث در ميان مسلمانان و غربى‌ها و پيشينۀ آثار موجود در اين زمينه بيان شده است.در اين بخش نويسنده ضمن بيان اهميت و اهداف و روش تحقيق و تعريف چند اصطلاح كليدى منظور خود از«عرفى بودن زبان قرآن»را بيان مى‌دارد.در بخش دوم ضمن نقد و بررسى نظريه عرفى بودن زبان قرآن به ارائۀ تعريفى كاملا روشن و بدون هرگونه ابهام از آن پرداخته و معتقد است قرآن از زبان قوم،كه ارزش ابزارى دارد،با توجه به معلومات،باورها و عواطف مخاطبان خود بهره گرفته و در عين حال تمام محورهاى زيبايى ظاهر سخن را هماهنگ ساخته و محتواى وحى را در زيباترين قالب الفاظ بيان داشته است.

زبان قرآن به‌هيچ‌وجه به معنى تأثيرپذيرى اين كتاب از فرهنگ جاهلى نيست،بلكه شواهد فراوانى در دست است كه قرآن عناصر منفى و خرافات جاهلى را نپذيرفته و با آنها مقابله كرده است.همچنين فرض عرفى دانستن زبان قرآن به معنى كهنگى قرآن و جهانى نبودن تعاليم آن نيست،زيرا قرآن مى‌تواند در عين‌حال كه به زبان عرب آن عهد است تعاليمى براى بشريت در تمام اعصار داشته باشد.