۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التفسير بالماثور و تطويره عند الشيعة الإمامية: تفاوت میان نسخه‌ها
التفسير بالماثور و تطويره عند الشيعة الإمامية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۷:۳۹
، ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - '،ت' به '، ت'
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - '،ت' به '، ت') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
يكى از منابع تفسير قرآن كريم استفاده از سنت؛يعنى اخبار نبوى و اهل بيت عليهم السلام است.گرچه اين اصطلاح در علوم قرآن اعم از مراجعه | يكى از منابع تفسير قرآن كريم استفاده از سنت؛يعنى اخبار نبوى و اهل بيت عليهم السلام است.گرچه اين اصطلاح در علوم قرآن اعم از مراجعه | ||
به معصوم است و آثار منقول از | به معصوم است و آثار منقول از صحابه، تابعين و تابع تابعين را نيز شامل مى‌گردد و اگر گفته مى‌شود تفسيرى اثرى و مأثور است يعنى به نقل گفته‌هاى مفسرين عصر رسالت بسنده مى‌كند و ملتزم به ديدگاههاى آنانست. | ||
«التفسير بالمأثور و تطويره عند الشيعة الامامية»نوشته آقاى احسان الامين،اثرى است كه به بررسى مهم‌ترين مباحث مطرح شده در حوزۀ تفسير مأثور،به ويژه در فرهنگ شيعه اثناعشرى مى‌پردازد. | «التفسير بالمأثور و تطويره عند الشيعة الامامية»نوشته آقاى احسان الامين،اثرى است كه به بررسى مهم‌ترين مباحث مطرح شده در حوزۀ تفسير مأثور،به ويژه در فرهنگ شيعه اثناعشرى مى‌پردازد. | ||
در اين كتاب به توضيح و شرح اصطلاحاتى چون | در اين كتاب به توضيح و شرح اصطلاحاتى چون تفسير،اثر، تفسير مأثور،شيعه،شيعه امامى، و نيز بيان شبهاتى كه دربارۀ عقايد شيعه اماميه ايراد شده و همچنين بيان عقايد شيعه اماميه (به عنوان مقدمه بحث از تفسير مأثور از ديدگاه شيعه)پرداخته شده است. | ||
بحث دربارۀ مصادر و منابع تفسير مأثور كه عبارتند از:قرآن كريم،سنت نبوى،اهل بيت عليهم السلام، صحابه و تابعين،با هدف نشان دادن اتفاق و وحدت ديدگاه مسلمانان دربارۀ مصادر اصلى تفسير مأثور،بررسى نقاط ضعف تفسيرهاى مأثور نظير وضع و اسرائيليات و جستجوى اين نقاط ضعف در تفاسير مأثور شيعه و اهل سنت و مقايسۀ آنها با يكديگر،بررسى غلوّ و تأويل و اثر اين دو در تفسير،بحث دربارۀ تأويل و معناى لغوى و اصطلاحى آن و نيز شرايط تأويل مقبول و مذموم،روشهاى مواجهه با حديث،به ويژه احاديثى كه شامل تفسير مأثور هستند، نگاهى كلّى به تطور و تحول تفسير و تاريخ تدوين آن و نيز طبقات مفسرين شيعه از زمان پيامبر اكرم(ص) تا روزگار حاضر و بيان ويژگى‌هاى عام هردوره و معرفى نمونه‌اى از تفاسير مأثور شيعى و بررسى روش آنها در مواجهه با روايات تفسيرى و...از جمله مطالبى است كه در اين كتاب بدانها پرداخته شده است. | بحث دربارۀ مصادر و منابع تفسير مأثور كه عبارتند از:قرآن كريم،سنت نبوى،اهل بيت عليهم السلام، صحابه و تابعين،با هدف نشان دادن اتفاق و وحدت ديدگاه مسلمانان دربارۀ مصادر اصلى تفسير مأثور،بررسى نقاط ضعف تفسيرهاى مأثور نظير وضع و اسرائيليات و جستجوى اين نقاط ضعف در تفاسير مأثور شيعه و اهل سنت و مقايسۀ آنها با يكديگر،بررسى غلوّ و تأويل و اثر اين دو در تفسير،بحث دربارۀ تأويل و معناى لغوى و اصطلاحى آن و نيز شرايط تأويل مقبول و مذموم،روشهاى مواجهه با حديث،به ويژه احاديثى كه شامل تفسير مأثور هستند، نگاهى كلّى به تطور و تحول تفسير و تاريخ تدوين آن و نيز طبقات مفسرين شيعه از زمان پيامبر اكرم(ص) تا روزگار حاضر و بيان ويژگى‌هاى عام هردوره و معرفى نمونه‌اى از تفاسير مأثور شيعى و بررسى روش آنها در مواجهه با روايات تفسيرى و...از جمله مطالبى است كه در اين كتاب بدانها پرداخته شده است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
الفصل الخامس:«تطور التفسير عند الشيعة الامامية»عناوينى چون:طبقات المفسرين الشيعة و التصنيف المقترح را در بر مى‌گيرد.ذيل عنوان اخير سير تحول تفسير از زمان پيامبر اكرم(صلى اللّه عليه و آله و سلم)تا قرن حاضر مورد بررسى قرار گرفته است. | الفصل الخامس:«تطور التفسير عند الشيعة الامامية»عناوينى چون:طبقات المفسرين الشيعة و التصنيف المقترح را در بر مى‌گيرد.ذيل عنوان اخير سير تحول تفسير از زمان پيامبر اكرم(صلى اللّه عليه و آله و سلم)تا قرن حاضر مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
الفصل السادس:«اشهر التفاسير بالمأثور»به معرفى تفاسير مأثور مشهور شيعه يعنى:تفسير | الفصل السادس:«اشهر التفاسير بالمأثور»به معرفى تفاسير مأثور مشهور شيعه يعنى:تفسير العياشى، تفسير القمى، تفسير فرات الكوفي،التبيان في تفسير | ||
القرآن،مجمع البيان في تفسير القرآن،البرهان في تفسير القرآن،[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان في تفسير القرآن]]، و نيز توضيح روش تفسير مأثور از ديدگاه علامه سيد محمد حسين طباطبايى(ره)پرداخته است. | القرآن،مجمع البيان في تفسير القرآن،البرهان في تفسير القرآن،[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان في تفسير القرآن]]، و نيز توضيح روش تفسير مأثور از ديدگاه علامه سيد محمد حسين طباطبايى(ره)پرداخته است. | ||