واژه‌نامه تفصیلی فقه جزا
| واژه‌نامه تفصیلی فقه جزا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خاوری، یعقوب (نويسنده) عمید زنجانی، عباسعلی (زير نظر) |
| عنوان‌های دیگر | واژه‌نامه تفصیلی فقه جزا (فرهنگ اصطلاحات) |
| ناشر | دانشگاه علوم اسلامی رضوی |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1384ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-7673-19-8 |
| موضوع | حقوق جزا (فقه) - اصطلاحها و تعبیرها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /خ2و2 1389 147/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
واژه‌نامه تفصیلی فقه جزا، اثر یعقوب خاوری و همکاران، فرهنگ‌نامه‌ای است در شرح تفصیلی واژگان و اصطلاحات مربوط به فقه جزا.
نگاهی به معاجم فقهی، روشن می‌سازد که مداخل فقه جزا، در مقایسه با مداخل دیگر این معاجم، بسیار اندک است؛ بنابراین اهمیت نگارش واژه‌نامه‌ای تفصیلی درباره اصطلاحات فقه جزا، اهمیتی دوچندان می‌یابد. ازاین‌رو، اندیشه نگارش چنین واژه‌نامه‌ای، نویسندگان اثر حاضر را بر آن داشته تا به پژوهش در این‌باره دست زده و ارمغان این تلاش را در قالب اثر حاضر، در اختیار خوانندگان قرار دهند. در این واژه‌نامه، با بهره‌گیری از 300 منبع معتبر فقهی و قانونی، به توضیح الفبایی بیش از 500 اصطلاح فقه جزا پرداخته شده است[۱].
در پژوهش و نگارش این واژه‌نامه، سه مرحله پشت سر گذاشته شده است: نخست به مأخذشناسی پرداخته شده و منابع معتبر لغوی و فقهی مشخص شده است. با اینکه پایه پژوهش کتاب بر استفاده مستقیم از منابع دست اول فقهی، استوار بوده، از مراجعه به دانش‌نامه‌ها، فرهنگ‌ها و حتی مقالات، خودداری نشده است. افزون بر این، در مرحله مأخذشناسی، تنها به منابع فقهی شیعه بسنده نشده، بلکه با بررسی منابع فقهی دیگر مذاهب اسلامی، کتاب‌شناسی کتاب در شش مذهب شیعی، زیدی، مالکی، حنفی، شافعی و حنبلی، سامان داده شده است. در مرحله دوم، به اصطلاح‌گزینی فقه جزا پرداخته شده و پس از فیش‌برداری و یادداشت مطالب لازم، به مرحله سوم گام نهاده شده است. در این مرحله، مطالب یادداشت‌شده، پردازش شده است. در پردازش مطالب، تعریف لغوی و اصطلاحی مداخل آورده شده است. در تعریف اصطلاحی، توجه به این نکته ضروری بود که گاه تعریف اصطلاحی با تعریف لغوی یکی است، اما در مداخلی که این تعریف، متفاوت بوده، تعریفی که فقیهان ارائه داده‌اند، ذکر شده و اگر هم تعریفی داده نشده است، به تعریفی انتزاعی پرداخته شده که چه‌بسا غیر واقعی نماید. در تعاریف و احکام فقهی، تلاش نویسندگان این بوده که نگرش مشهور و نیز آرای مخالف یادآوری شود و با نشانی به منبع، سخن را مستند سازند[۲].
در پایان هر مدخل، منابعی ذکر شده است که برای مطالعه بیشتر خواننده است و مربوط به مدخل. این منابع، سه حوزه فقه شیعه، فقه سنت و منابع فقهی و قانونی را در بر می‌گیرد که با نشانه‌هایی اختصاری، مشخص شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار.