نمازی، فرنگیس (شادمان)
| نام | نمازی، فرنگیس (شادمان) |
|---|---|
| نام‌های دیگر | فرنگیس شادمان |
| نام پدر | محمدجعفر دهدشتی |
| متولد | ۱۲۹۴ش |
| محل تولد | هنگ کنگ |
| رحلت | 1360ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | انحطاط و سقوط امپراطوری روم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11877AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، نمازی (ابهام زدایی) را ببینید.
فرنگیس (شادمان) نمازى (1294-1360ش)، مترجم ایرانى، همسر دکتر فخرالدین شادمان
ولادت
او دختر منور خانم نمازی (دختر محمد حسن نمازی) و محمدجعفر دهدشتی (نمازی) بود که در سال ۱۲۹۴ش در هنگ کنگ متولد شد.
تحصیلات
وى خواندن و نوشتن را در شیراز و هندوستان، از معلم خانگى آموخت. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان مهرآیین شیراز و دبیرستان بهشت‌آیین اصفهان به پایان آورد و در امتحانات نهایى متوسطه، به دریافت نشان درجه دوم علمى از وزارت فرهنگ نایل شد.
پس از آن، به انگلستان رفت و یک سال در مدرسه متوسطه سنت مارتین و سه سال در وستفیلد کالج آکسفورد، به تحصیل زبان و ادبیات انگلیسى و فرانسه پرداخت و پس اخذ مدرک دکتری زبان و ادبیات انگلیسی از انگلستان، پس از ده سال به ایران بازگشت.
وفات
در سال 1360ش درگذشت.[۱]
آثار
از جمله آثارى که وى ترجمه کرده است:
- تحقیقات و مطالعات انگلیس‌ها در باب فارسى (آرتور ج. آربرى)؛
- تراژدى قیصر (ویلیام شکسپیر)؛
- تراژدى مکبث (ویلیام شکسپیر)؛
- انحطاط و سقوط امپراتورى روم (نوشته ادوارد گیبون)؛؛
- داستان «مادر» اثر سامرست موآم؛