نامه نامی: خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، وامق و عذرا، درج گهر
| نامه نامی: خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، وامق و عذرا، درج گهر | |
|---|---|
| پدیدآوران | نامی اصفهانی، محمدصادق (مؤلف)
کردافشاری، راویه (مصحح) کرم یسندی، وجیهه (مصحح) رستمی تهرانی، نسرین (مصحح) |
| ناشر | سخنوران |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| چاپ | اول |
| شابک | 6ـ40ـ6150ـ600ـ978 |
| موضوع | نامی اصفهانی، محمدصادق، ١٢٠۴-ق -- نقد و تفسیر -- شعر فارسی -- قرن ١٢ق -- تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | YF۵FPIR ۴ک/ن١٣٩١٢ |
نامه نامی: خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، وامق و عذرا، درج گهر تألیف محمدصادق موسوی نامی اصفهانی (متوفی 1204ق)، شاعر دوره زندیه و افشاریه، با تصحیح و تحقیق راویه کردافشاری (متولد 1322ش)، وجیهه کرم یسندی و نسرین رستمی تهرانی؛ کتابی است که یکی از دهها نظیره بر آثار نظامی و از جمله آثار ادبی در سنت منظومهسرایی عاشقانه به شمار میرود. در این کتاب مصححان چهار منظومۀ خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، وامق و عذرا و درج گهر را در 10871 بیت تصحیح، مقابله و شرح نمودهاند.
ساختار
این کتاب شامل پیشگفتار، مقدمه دکتر حسن ذوالفقاری، معرفی شاعر و چهار منظومه اصلی با شرح و تعلیقات میباشد.
گزارش کتاب
نامه نامی اثر میرزامحمدصادق نامی اصفهانی از شاعران دوره زندیه و افشاریه است که در دوران کریم خان زند، لطفعلی خان زند و نادرشاه افشار میزیسته است. این کتاب شامل چهار منظومه از پنج مثنوی نامی است که به تقلید از خمسه نظامی سروده شده است. مثنوی یوسف و زلیخا تاکنون یافت نشده اما چهار منظومه دیگر بدین ترتیب است: خسرو و شیرین در 4520 بیت (بحر هزج)، لیلی و مجنون در 2212 بیت (بحر هزج)، وامق و عذرا در 2842 بیت (بحر رمل) و درج گهر در 1315 بیت (بحر سریع).
منظومه خسرو و شیرین که آغازین سروده از "نامه نامی" با بیشترین تعداد ابیات است، با توحید به دو روش غایب و مخاطب آغاز میشود و سپس به مناجات، نعت پیامبر، منقبت امام علی(ع)، داستان معراج و سرانجام داستان اصلی میپردازد. لیلى و مجنون نامی در بحر هزج مسدس اخرب مقبوض مقصور سروده شده و به پیروی از وزن لیلى و مجنون نظامی است.
منظومه وامق و عذرا در بحر رمل مسدس محذوف سروده شده و با حمد و ستایش پروردگار آغاز میشود. منظومه درج گهر بر وزن و بحر مخزن الاسرار نظامی در 12 عقد و یک ساقینامه سروده شده و مضامین اخلاقی، عرفانی، اجتماعی و فلسفی را دربرمیگیرد.
از ویژگیهای سبک نامی میتوان به بهکارگیری مفاهیم و آیات و احادیث، اصطلاحات نجومی، تلمیحات زیبا، تشبیهات بدیع و استعارات نغز اشاره کرد. بیان شاعری نامی فخیم، روان و دلنشین است و مدح کسی جز پیامبر و امام علی(ع) در منظومهاش دیده نمیشود. این اثر از نظر سبکی به دوره بازگشت ادبی نزدیکتر است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات