نامه‌های زنان ایرانی

    از ویکی‌نور
    نامه‌های زنان ایرانی
    نامه‌های زنان ایرانی
    پدیدآورانباغدار دلگشا، علی (نویسنده)
    ناشرروشنگران و مطالعات زنان
    مکان نشرتهران
    سال نشر1395
    شابک978-964-194-120-0
    موضوعایران -- تاریخ - انقلاب مشروطه، 1322 - 1327 ق. - زنان، نامه‌های فارسی - قرن 13 ق. - مجموعه‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    DSR 1222/5 ب2139

    نامه‌های زنان ایرانی تألیف علی باغدار دلگشا؛ این کتاب مجموع 62 نامه از زنان در روزنامه «ایران نو» (1288-1290 ش) را شامل می‌شود که از مندرجات 475 شماره از این روزنامه استخراج شده است. این نامه‌ها بازتاب‌دهنده‌ی تلاش زنان عصر مشروطه برای طرح مطالبات اجتماعی مانند حق تحصیل و حضور در عرصه‌های عمومی است.

    ساختار

    این کتاب در یک جلد و بدون تقسیم‌بندی فصل‌های مجزا، به ارائه‌ی نامه‌های زنان و تحلیل محتوای آنها می‌پردازد.

    گزارش کتاب

    کتاب «نامه‌های زنان ایرانی» به کوشش علی باغدار دلگشا، مجموعه‌ای از نامه‌های زنان در روزنامه «ایران نو» را گردآوری کرده است. این نامه‌ها که در فاصله‌ی سال‌های 1288 تا 1290 شمسی منتشر شده‌اند، نشان‌دهنده‌ی نخستین تلاش‌های زنان ایرانی برای بیان خواسته‌های اجتماعی خود در مطبوعات است. محور اصلی این نامه‌ها، مسئله‌ی حق تحصیل دختران و اهمیت سوادآموزی زنان در تربیت نسل آینده و ارتقای فرهنگ جامعه است.

    زنان در این دوره با مخالفت‌های شدید اجتماعی برای تأسیس مدارس دخترانه مواجه بودند و با مقایسه‌ی وضعیت خود با زنان کشورهای پیشرفته، به نقد فرهنگ مردسالارانه‌ی عصر قاجار پرداختند. آن‌ها با استناد به آیات و روایات دینی، جایگاه زن را در جامعه بازتعریف کردند و با تغییر گفتمان، زبان مردمحور را به زبانی زنمدار تبدیل نمودند.

    این کتاب همچنین به نقش روزنامه «ایران نو» به‌عنوان یکی از پیشروترین نشریات عصر مشروطه در حمایت از حقوق زنان می‌پردازد. روزنامه‌ی مذکور با انتشار نامه‌های زنان، بستری برای بیان مطالبات آنان فراهم کرد و در نهایت به تحقق مهم‌ترین خواسته‌ی زنان آن دوره، یعنی حق تحصیل، کمک شایانی نمود.

    منبع‌شناسی کتاب شامل بررسی 475 شماره از روزنامه «ایران نو» است که در سه سال انتشار این روزنامه (1288-1290 ش) جمع‌آوری شده‌اند. این اثر نه‌تنها به‌عنوان منبعی برای پژوهش‌های تاریخی و جنسیتی، بلکه به‌عنوان سندی از نخستین گام‌های زنان ایرانی در مسیر احقاق حقوق اجتماعی خود حائز اهمیت است.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها