نادره‌کاران؛ سوگنامۀ ناموران فرهنگ و ادبی (1304 ـ 1389)
نادره‌کاران؛ سوگنامۀ ناموران فرهنگ و ادبی تألیف ایرج افشار به کوشش محمود نیکویه؛ این کتاب مجموعه‌ای است از مطالب کوتاه و بلند در شناساندن رجال فرهنگی ایران و ایران‌شناسان غربی معاصر که ایرج افشار در طی شصت سال، پس از درگذشت هر یک از ایشان برای حق‌گزاری به رشتۀ تحریر کشیده و در نشریات گوناگون منتشر کرده است.
| نادره‌کاران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | افشار، ایرج (نویسنده) نیکویه، محمود (محقق) |
| ناشر | بنیاد موقوفات دکتر افشار با همکاری نشر سخن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1398 |
| چاپ | يکم |
| شابک | 3ـ19ـ6441ـ622ـ978 |
| موضوع | ايران - سرگذشت نامه ايران‌شناسان - سرگذشت نامه |
| زبان | فارسي |
| کد کنگره | CT ۱۸۸۶/الف۷،ن۲ |
گزارش کتاب
سرگذشت‌نویسی در میان ایرانیان و دیگر ملل مسلمان همیشه مرسوم بوده است. کتاب‌هایی که به معرفی محدثین و برای شهرهای مختلف نوشته می‌شد، نمونۀ خوبی است از آن مرسوم. برای طبقات دیگر هم کتاب‌های متعددی وجود دارد؛ مانند پزشکان، صوفیان، وزیران، پادشاهان، فقیهان، ادیبان، شاعران، اغانی‌سرایان، مدفونان یک شهر و جز اینها. نویسندگان آن کتاب‌ها را بنا به سلیقه و ضرورت، به ترتیب سنواتی، نامگانی، موطنی و .... منظم و تألیف کرده‌اند. شمار اینگونه کتاب‌ها در زبان‌های عربی و فارسی اگر به تخمین گفته شود، چیزی حدود دوسه هزار جلد خواهد بود که روزبه‌روز بر شمار آنها افزوده می‌شود.
این کتاب مجموعه‌ای است از مطالب کوتاه و بلند در شناساندن رجال فرهنگی ایران و ایران‌شناسان غربی معاصر که ایرج افشار در طی شصت سال، پس از درگذشت هر یک از ایشان برای حق‌گزاری به رشتۀ تحریر کشیده و در نشریات گوناگون منتشر کرده است. این کتاب شرح زندگی و بیان عملكرد فرهنگی مردان و زنانی است كه در قرن اخیر، هر یک به گونهای به گسترش فرهنگ و تمدن ایرانی پرداخته و با نشر آثار خود گوشه‌های تاریک این تمدن كهنسال را روشن نموده‌اند. از این بابت هر یک از آنان سرگذشتی دلپذیر دارند كه می‌تواند برای جوانان امروز و آیندگان نمونه و سرمش باشد. دانشمندانی كه با عشق و علاقه به سرزمین خود، بدون كمترین چشمداشتی در شناساندن فرهنگ گذشته این دیار و تقویت حس ایران‌دوستی در نسل‌های كنونی و آینده كوشا و كارآمد بوده‌اند.
آنچه نوشته‌های افشار را از دیگران متمایز می‌كند، به سبب یک ویژگی مهم است كه در دیگران نیست و آن این است كه نویسنده با بیشتر آنان دوست، رفیق، همكار، هم‌قدم، همراه، همسفر، همكلاس و .... و به گونهای آشنا بوده است و با برخی دیگر نیز به سبب استاد و شاگردی پیوندی دیرینه داشته و با گروهی نیز رفیق و همدم و همسفر كوه و بیابان و جنگل بوده و خلاصه به سبب نزدیک به شصت سال كار مطبوعاتی اعم از سردبیری و صاحب‌امتیازی، بیشتر اشخاص را از راه كار فرهنگی شناخته و گاهی نیز به جهت نامه‌ای و مقاله‌ای از آنان با آنها آشنایی به هم زده و دوستی پایدار میانشان برقرار شده است. از این نظر این كتاب گذشته از حدیث دیگران، تا حدودی روایت زندگی فرهنگی نویسنده نیز می‌باشد؛ چراكه در خلال بیان زندگی افراد مختلف، به نحوۀ آشنایی خود با آنان پرداخته و بدین‌وسیله گوشه‌هایی از زندگی و كار خود را نیز نمایانده است.
در مجموع در این کتاب یاد 730 تن (566 تن ایرانی و 166 نفر ایران‌شناسان خارجی) از دانشمندان، ایران‌شناسان و ناموران فرهنگی و ادبی ایران شده که نویسنده با آنان حشر و نشر یا مکاتبه داشته و آداب و اخلاق و آثار ایشان را می‌شناخته و از جمله وجوه اهمیتش آن است که دربارۀ بعضی از این بزرگان اطلاع چشمگیری در سایر منابع وجود ندارد.
زنده‌یاد ایرج افشار در بخشی از مقدمۀ این کتاب گفته است: «دربارۀ هر یک از این ناموران فرهنگی چون درمی‌گذشت، بنا بر شناختی که از او داشتم و تأثری که از درگذشت برایم حاصل می‌آمد مطلبی می‌نوشتم. دربارۀ بسیاری هم قصور کرده‌ام و نوشته‌ای بر بیاض سواد نشده است. اما ناگفته پبداست که مقام آنها پیش اهل نظر مشخص و مزار مردم عارف درون سینۀ ماست».
نوشتارهای این کتاب در مجلات مختلفی از قبیل جهان نو، مهر، فرهنگ ایران‌زمین، سخن، یغما، کتاب‌های ماه، راهنمای کتاب، آینده کلک و بخارا به چاپ رسیده و اکنون به صورت کتاب گردآوری شده است. در ترتیب نگارش کتاب، ابتدا نوشتارهای مربوط به نویسندگان ناموران فرهنگی و هنری ایرانی آورده شده که به ترتیب سال نگارش نوشتارها می‌باشد؛ آغاز این نوشتارها سال 1304 با زنده‌یاد حسن مقدم و پایان آن به سال 1389 با زنده‌یاد شجاع‌الدین شفا می‌باشد. دربارۀ نویسندگان و ایران‌شناسان خارجی نیز با ادوارد براون آغاز شده و دکتر امیرحسن عابدی پایان یافته است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات