نابلسی، محمد راتب
| نام | نابلسی، محمد راتب |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | راتب |
| متولد | 1939م |
| محل تولد | سوریه |
| رحلت | |
| اساتید | صبحی صالح |
| برخی آثار | البيان في علوم القرآن
موسوعة_الإعجاز_العلمي_في_القرآن_و_السنة،_آیات‌الله_في_الآفاق |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04488AUTHORCODE |
محمد راتب نابلسی (متولد 1939م) دعوتگر اسلامی و از اساتید معاصر دانشگاه‌های معتبر سوریه، مدرس اعجاز علمی و تفسیر قرآن، نویسنده کتاب «من أدب الحیاة» است. معروف‌ترین استاد وی، می‌توان به صبحی صالح اشاره کرد.
ولادت
محمد راتب نابلسی در تاریخ 29 ژانویه 1938 در شهر دمشق و در خانواده‌ای علمی به دنیا آمد. پدرش از علمای بزرگ دمشق بود که اکثراً در مساجد دمشق مشغول به تدریس علوم متداول بود. او بعد از خود کتابخانه‌ای بزرگ به‌جا گذاشت که نسخه‌هایی خطی بسیاری در آن موجود است.
تحصیلات
ایشان بعد گذراندن تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان در مؤسسه تربیت‌معلم مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۹۵۶ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. پس‌ازآن به دانشکده زبان و علوم عربی دانشگاه دمشق رفت و در سال 1964 از آنجا فارغ‌التحصیل شد. سپس برای ادامه تحصیل و به‌منظور گرفتن مدرک کارشناسی ارشد به دانشگاه بزرگ دمشق پیوست و در سال۱۹۶۶ موفق به گرفتن آن مدرک شد. سپس با حضور در دانشگاه لیون (واحد لبنان) موفق به اخذ دکترای خود را در سال ۱۹۹۹ شد.
فعالیت‌ها
وی در این مدت در زمینه‌های آموزش رسمی علوم متوسطه در دانشگاه‌های دمشق، به‌عنوان مدرس و در دانشگاه‌های حقوق و الهیات در دانشگاه الازهر شعبه (فتح الاسلامي) مجتمع ابونور در بخش معجزات علمی قرآن و سنت و عقیده در دمشق، مشغول به تدریس شد. همچنان وی استاد آموزش تربیت و اهتمام به خانواده در دانشگاه طرابلس بود که در آن مدت توانست چندین کتاب مخصوص و مربوط دانشگاه‌ها و دانشجویان نزدیک به فارغ‌التحصیلی تألیف و تدریس نماید که یکی از بارزترین و مهم‌ترین این کتاب‌ها، کتاب «من أدب الحیاة» است که نزدیک به ده سال در دانشگاه‌های دمشق تدریس می‌شود.
ایشان در همان عنفوان جوانی، در طلب علم دینی و شرعی برآمدند، لذا در محضر جمع زیادی از علمای دمشق کسب فیض نموده و در این زمینه علوم بسیاری از جمله: تفسیر، حدیث، فقه، سیره، فرایض و… را آموخت و در نهایت موفق به گرفتن اجازه‌نامه اسلامی در نقل حدیث توسط استادش صبحی صالح نائل آمد.
وی در سال ۱۹۷۴ به‌عنوان خطیب در مسجد جامع پدربزرگش، شیخ عبدالغنی نابلسی انتخاب شد، لذا در این دوره نیز در مسجد خودش، به‌غیراز خطابه و سخنرانی، در بسیاری از مساجد دیگر دمشق مشغول تدریس علوم و دایر کردن کلاس‌های قرآنی و درس‌های دینی شد. مدتی نیز در مسجد سعد بن معاذ در دمشق، حلقه‌های درسی و سخنرانی با موضوعات عقیده، تفسیر، دروس عربی و اصول الدعوة مشغول بود. پس‌ازآن، به تأسیس یک مؤسسه حفظ قرآن در مسجد جامع نابلسی پرداخت و هم‌زمان با آن در پی انتشار و چاپ مجله «نهج الاسلام» نیز برآمد.
از دیگر فعالیت‌های وی، نماینده وزارت اوقاف در جلسات کمیته عالی و کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و عضو رسمی مأمور ارسال حجاج به خانه خدا به مدت سه سال بود و بعدازآن به‌عنوان خطیب مسجد بنی‌امیه کبیر برگزیده شد، که در آنجا نیز مدت زیادی مشغول به تدریس و دایرنمودن و برگزاری حلقات درسی بود. ایشان در سال ۲۰۰۶م یک مدرسه بزرگ علوم دینی در دمشق به نام پدربزرگشان عبدالغنی النابلسی تأسیس نمود.
آثار
ایشان دارای تألیفات زیادی هستند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:
- نظرات في الإسلام؛
- تأملات في الإسلام؛
- كلمات مضیئة و لقاءات مثمرة مع الشعراوی؛
- الإسراء و المعراج؛
- الهجرة؛
- کتاب الله اكبر؛
- موسوعة الأسماء الحسنی؛
- موسوعة الإعجاز العلمي في القرآن و السنة، آیات الله في الآفاق؛
- موسوعة الإعجاز العلمي في القرآن و السنة، آیات الله في الإنسان؛
- چاپ و نشر مجله «الاقتصاد»؛
- ومضات في الإسلام؛
- مقومات التکلیف؛
- سماحة الإسلام و إنسانية محمد "الرد على البابا؛
- نداء الله للمؤمنين؛
- همکاری در تألیف و چاپ کتاب «رسائل نور»[۱].
- موسوعة الإعجاز العلمي في القرآن والسنة
پانویس
- ↑ پایگاه اینترنتی موسوعة النابلسی و پایگاه اینترنتی سوزی میحراب