منحة الباري بشرح صحيح البخاري

منحة الباري بشرح صحيح البخاري، اثر ابویحیی زکریا انصاری مصری شافعی (826-926ق)، مفسر، فقیه، اصولی، مقری و لغوی، در شرح صحیح بخاری، تألیف ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخارى (199-256 ق)، از کتب سته حدیثی اهل سنت، به زبان عربی است.

منحة الباري بشرح صحيح البخاري
منحة الباري بشرح صحيح البخاري
پدیدآورانانصاری، زکریا بن محمد (نويسنده)

بخاری، محمد بن اسماعیل (نویسنده) عازمی، سلیمان بن دریع (محقق)

مرکز الفلاح للبحوث العلمیة (سایر)
عنوان‌های دیگرتحفة الباري ** صحیح بخاری. شرح
ناشرمکتبة الرشد ناشرون
مکان نشرعربستان - ریاض
سال نشر1426ق - 2005م
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد10
کد کنگره
/ب3ج202 119 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

انگیزه شارح

شارح می‌نویسد: به ذهنم آمد که شرحی بر صحیح بخاری بنگارم که مشکلاتش را حل، نقاب از معانی پنهان آن برداشته، مبانی را روشن و طلاب را از غیر آن، بی‌نیاز سازد و فواید و مطالب جدیدی بر آن بیفزایم تا چشم راغبان را روشن نماید؛ به تمنای اجر و پاداش خداوند وهاب[۱].

جایگاه کتاب

منحة الباري، از بهترین تألیفات شارح و شرحی باارزش و پرفایده، با عباراتی استوار می‌باشد؛ بااینکه خلاصه ده شرح بر صحیح است، مطالبی بیان کرده که در شروح قبل از آن یافت نمی‌شود[۲].

نام‌های دیگر

منحة الباري، در مصادر کتاب‌شناسی به نام‌های، تحفة الباري، تحفة القاري بشرح صحيح البخاري، شرح الجامع الصحيح یا شرح صحيح البخاري، نیز آمده است[۳].

روش و محتوا

ابویحیی زکریا، بعد از بیان مقدمه‌ای کوتاه، به شرح صحیح بخاری به شکل غیر مزجی می‌پردازد و در شرح خود به معنای کلمات و عبارات و اعراب آن‌ها با استشهاد به مباحث لغوی و صرف و نحو می‌پردازد. وی در این شرح به بیان مختصری درباره راویان، شرح الفاظ غریب و فروق لغت (به‌عنوان نمونه فرق «نیت» با «عزم» و فرق «رسول» با «نبی»)[۴]، تفاوت نسخه‌های حدیث و شرح محتوای حدیث و احتمالات معنایی آن و بیان حکم شرعی در احادیث فقهی می‌پردازد[۵].

شارح در تأویل برخی اسما و صفات، متأثر از مذهب اشعری است که از شرح برخی احادیث شامل اسما و صفات مانند حدیث نزول خداوند در آخر شب به آسمان دنیا و حدیث صفت نور نمایان است[۶].

فعالیت محقق

  1. مقابله نسخه خطی مادر با چاپ قدیمی و نسخه‌های دیگر و بیان اختلاف آن‌ها؛
  2. آوردن متن حدیث از صحیح بخاری قبل از شرح آن؛
  3. ضبط کلماتی که نیازمند ضبط بوده‌‌اند؛
  4. جداسازی کلام بخاری در شرح با () و مشخص کردن تفاوت نسخه‌هایی که شارح نقل می‌کند؛
  5. تعیین مصادر اقوال و تراجم و جای‌ها؛
  6. اسناد حدیث به ابواب دیگر صحیح بخاری و منابع دیگر، از جمله صحيح مسلمو فتح الباري شرح صحيح البخاري ابن حجر عسقلانی؛
  7. آدرس‌دهی آیات و احادیث و اشعار؛
  8. شماره‌گذاری احادیث و ابواب؛
  9. تعلیق و توضیح در مباحث لغوی و بیان برخی فواید بر حدیث از شروح دیگر در جایی که شارح، مطلبی را بیان نکرده است؛
  10. تهیه فهرست‌ مطالب هر جلد با عنوان کتاب و ابواب آن در پایان جلد و تجمیع آن در جلد دهم؛
  11. تدوین مقدمه در زندگی‌نامه ابویحیی زکریا، جایگاه علمی، اساتید، شاگردان، تألیفات وی، کتاب حاضر و نسخه‌های آن.

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص42
  2. ر.ک: همان، ص42
  3. ر.ک: همان، ص43
  4. ر.ک: همان، ص68 و 72
  5. ر.ک: همان، ج2، ص233 و 620-613
  6. ر.ک: همان، ج3، ص214؛ مقدمه محقق، ج1، ص20

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها