مقالات تقیزاده (سرمقالههای کاوه، 1916 ـ 1922 میلادی)
مقالات تقیزاده (سرمقالههای کاوه، 1916-1922 میلادی) تألیف سید حسن تقیزاده به کوشش ایرج افشار؛ این جلد از مجموعه مقالات تقیزاده شامل 45 سرمقاله از روزنامه کاوه است که طی سالهای 1916 تا 1922 میلادی نوشته شده و بازتابدهنده دیدگاههای سیاسی و اجتماعی این چهره برجسته مشروطهخواه در دوران جنگ جهانی اول و پس از آن است.
| مقالات تقیزاده (سرمقالههای کاوه، 1916-1922 میلادی) - جلد شانزدهم | |
|---|---|
J1.jpg) | |
| پدیدآوران | تقیزاده، حسن (نویسنده) افشار، ایرج (به کوشش) |
| ناشر | توس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1394 |
| شابک | 9789643156688 |
| موضوع | تاریخ معاصر ایران، مطبوعات، مشروطه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۷۹۹۴/ق۹۴م۷ |
ساختار
کتاب در 405 صفحه و در دو بخش اصلی تنظیم شده است: بخش اول شامل مقالات دوره سیاسی و جنگی (1916-1918) و بخش دوم شامل مقالات دوره ادبی-اجتماعی (دوره جدید کاوه).
گزارش کتاب
جلد شانزدهم مجموعه مقالات سید حسن تقیزاده که به کوشش ایرج افشار گردآوری شده، شامل سرمقالههای مهم این چهره تأثیرگذار مشروطه در روزنامه کاوه است. این مقالات که در برلین منتشر میشدند، بازتابدهنده تحولات فکری و سیاسی تقیزاده در بحبوحه جنگ جهانی اول و سالهای پس از آن هستند.
بخش اول کتاب شامل مقالات سالهای 1916 تا 1918 است که عمدتاً ماهیت سیاسی و تبلیغاتی دارند و با حمایت مالی آلمانیها منتشر میشدند. در این دوره، تقیزاده به عنوان مسئول کمیتۀ ملیون ایرانی در برلین، مواضع صریحی علیه روسیه و انگلیس اتخاذ کرده و از سیاستهای آلمان حمایت میکرد. مقالات این دوره اگرچه جنبه تبلیغاتی دارند، اما حاوی نکات ارزشمند تاریخی درباره شرایط ایران در جنگ جهانی اول هستند.
بخش دوم کتاب که به دوره ادبی-اجتماعی معروف است، شامل مقالات سالهای بعدی میشود که تقیزاده با استقلال بیشتر و با تمرکز بر مسائل فرهنگی و اجتماعی ایران نوشته است. در این مقالات، دیدگاههای اصلاحطلبانه تقیزاده درباره ضرورتهای اساسی زندگی ملی ایران به چشم میخورد. از جمله میتوان به پیشنهادهای او درباره تعلیم عمومی، تختهقاپوی ایلات، مبارزه با قطاعالطریق و تقویت حکومت مرکزی اشاره کرد.
تقیزاده در یکی از معروفترین مقالات این مجموعه با عنوان «سه اصل ضروری» مینویسد: «ایران باید ظاهراً و باطناً، جسماً و روحاً فرنگیمآب شود و بس» که بعدها خود به افراط در این بیان اعتراف کرد. این مقاله و دیگر نوشتههای این مجموعه، نشاندهنده دغدغههای فکری نسل مشروطهخواهان برای نوسازی ایران است.
کتاب با فهرستی از اصطلاحات مدنی و سیاسی که در مقالات تقیزاده به کار رفته، به پایان میرسد. این فهرست به محققان کمک میکند تا بهراحتی به مباحث مورد نظر تقیزاده دسترسی پیدا کنند. مجموعه حاضر نهتنها برای پژوهشگران تاریخ معاصر ایران، بلکه برای علاقهمندان به تاریخ مطبوعات و تحولات فکری دوره مشروطه نیز منبعی ارزشمند محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات