معجم علوم الحدیث النبوي

    از ویکی‌نور
    معجم علوم الحدیث النبوي
    معجم علوم الحدیث النبوي
    پدیدآورانخمیسی، عبدالرحمن بن ابراهيم (نويسنده)
    ناشرچاپخانه مهر رزین ** دار ابن حزم
    مکان نشرعربستان - جده
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /خ8م6 109 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    معجم علوم الحديث النبوي، نوشته استاد علوم حدیث دانشکده تربیت دانشگاه صنعاء، عبدالرحمن بن ابراهیم خمیسی، فرهنگ‌نامه‌ای الفبایی (عربی به عربی) است که تعداد 779 اصطلاح از اصطلاحات رایج در علوم حدیث را با استناد به منابع مکتب خلیفه‌ها معرفی می‌کند. نویسنده از منابع مکتب اهل‌بیت(ع) هیچ استفاده‌ای نکرده است.

    هدف، منابع و روش

    عبدالرحمن خمیسی با اشاره به اهمیت علوم حدیث و پیشینه نگارش‌های حدیثی، افزوده است:

    1. نخبة الفكر في مصطلح حديث أهل الأثر و شرحش، نزهة النظر في شرح نخبة الفكر في مصطلح أهل الأثر، از آثار ابن حجر عسقلانی.
    2. فتح المغيث، شرح ألفية الحديث نوشته محمد بن عبدالرحمن سخاوی.
    3. تدريب الراوي شرح تقريب النواوي تألیف جلال‌الدین سیوطی.
    • در عصر ما نیز آثار خوبی در این زمینه وجود دارد؛ هرچند مطلب جدیدی نسبت به قبل ندارد، ولی از نظر جامعیت، سهولت عبارت و نظم، ممتاز است؛ مانند قواعد التحديث من فنون مصطلح الحديث نوشته محمد جمال‌الدین قاسمی.
    • اثر حاضر برای دستیابی آسان مبتدیان به واژگان و اصطلاحات حدیثی فراهم شده است. کوشیدم تا مباحث آن جامع باشد و متناسب با هر موضوع، گزیده یا مفصل نوشتم و نشانی آیات، روایات و منابع هر بحثی را مشخص کردم.
    • این کتاب بیش از 8 سال به‌صورت خطی باقی ماند؛ زیرا نظم مناسبی نداشت و تردید داشتم تا آنکه خدا عبدالعزیز صغیر دخان را رساند و او مطالب را با رایانه‌اش منظم کرد[۱]‏.

    ساختار و محتوا

    سامان‌دهی مطالب این اثر به‌ترتیب حروف تهجی است. اولین اصطلاح، «الإبدال»، به «البدل» ارجاع داده شده است[۲]‏ و آخرین اصطلاح، «ينكر عن فلانٍ»، یعنی: «يروی المناكيرَ عنه» است[۳]‏.

    نمونه مباحث

    • «ثنائیات»: روایاتی است که در اسنادش، 2 راوی بین مصنف و پیامبر(ص) وجود دارد و آن در نزد مالک در الموطأ یافت می‌شود و در نظر او، برترین سند است[۴]‏.
    • «سنت»: در لغت، راه است؛ خوب یا بد. در اصطلاح محدثان: قول، فعل، تقریر، سیره، صفت اخلاقی یا جسمانیِ روایت‌شده از پیامبر(ص) است، ولی در نزد اصولیان فقط روایت قول یا فعل یا تقریر پیامبر(ص) است[۵]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص5- 8
    2. ر.ک: متن کتاب، ص9
    3. ر.ک: همان، ص258
    4. ر.ک: همان، ص82
    5. ر.ک: همان، ص128

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها