مطلع البدرین فیمن یؤتی أجره مرتین
| مطلع البدرین فیمن یؤتی أجره مرتین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) هلالی، سلیم (محقق) |
| سال نشر | 1410ق - 1989م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /س9م6 126/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مطلع البدرين في من يؤتی أجره مرتين، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوچک و مختصر در تحقیق پیرامون کسانی که در آیات و روایات، اعطای دو اجر و ثواب، به ایشان وعده داده شده است.
کتاب، با تحقیق و تصحیح سلیم بن عید هلالی به چاپ رسیده است. در مقدمه‌ای که توسط محقق به ابتدای کتاب افزوده شده، این اثر، چنین معرفی شده است: اثر حاضر، رساله پاکیزه‌ای است حاوی مجموعه‌ای عطرآمیز از احادیث پیامبر(ص) و آثار سلف صالح، با معانی شگفت‌انگیزی که نشان‌دهنده وسعت رحمت خداوند نسبت به بندگانش است که به‌سوی او، روی آورده‌اند و او ثواب آنها را دو مرتبه عطا کرده است[۱].
سیوطی در این کتاب، به جمع‌آوری و شرح و توضیح آیات و روایاتی پرداخته است که در آنها، به دو برابر بودن اجر و پاداش عمل، اشاره شده است. از جمله این آیات، آیه 31 سوره احزاب: «وَ مَنْ يقْنُتْ مِنْكنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صَالِحًا نُؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَينِ وَ أَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كرِيمًا» (و هرکه از شما مطیع فرمان خدا و رسول باشد و نیکوکار شود، پاداشش را دو بار عطا کنیم و برای او روزی بسیار نیکو مهیا سازیم)، می‌باشد که در آن، خداوند به همسران پیامبر(ص) وعده داده است در صورت مؤمن و نیکوکار بودن آنها، دو پاداش به ایشان عطا خواهد شد[۲].
در آیه 52 و 53 سوره قصص: «الَّذِينَ آتَينَاهُمُ الْكتَابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ يؤْمِنُونَ وَ إِذَا يتْلَىٰ عَلَيهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنَا إِنَّا كنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ» (کسانی که قبلاً کتاب آسمانی به آنان داده‌ایم به آن [= قرآن] ایمان می‌آورند و چون آیات ما بر آنها تلاوت شود، گویند: به آن ایمان آوردیم که این قرآن به‌حق از جانب پروردگار ما نازل شده؛ ما پیش از این نیز تسلیم فرمان خدا بودیم)، نیز به اعطای دو مرتبه ثواب، اشاره شده است[۳].
در حدیثی از پیامبر(ص) نیز برای سه نفر، اعطای دو مرتبه ثواب، وعده داده شده است که عبارتند از: اهل کتابی که به پیامبر(ص) نیز ایمان بیاورد، عبدی که مطیع خدا و مولای خود باشد و کسی که کنیز خویش را نیکو تربیت کرده و آزادش نموده و با او ازدواج کند[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.