مصارع المصارع

    از ویکی‌نور
    مصارع المصارع
    مصارع المصارع
    پدیدآورانمرعشی، محمود (اهتمام)

    معزی، حسن (محقق)

    شهرستانی، محمد بن عبدالکریم (نویسنده)

    نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرمصارعة الفلاسفة
    ناشرکتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره)
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1405 ق
    چاپ1
    موضوعشهرستانی، محمد بن عبدالکریم، ۴۷۹؟ - ۵۴8؟ق. مصارعه الفلاسفه - نقد و تفسیر

    ابن سینا، حسین بن عبدالله، 370 - 428ق.

    فلسفه اسلامی - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BBR‎‏ ‎‏774‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏6038
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مصارع المصارع اثر خواجه نصيرالدين طوسى است.

    این کتاب بیان آراء برخی از بزرگان فلاسفه و متکلمین اسلامی می‌باشد. که عبارتند از:

    1. ابوعلی بن الحسین بن عبدالله بن سینا: که شیخ فلاسفه اسلام و حکیم الهی و فیلسوف مشائی قرار دارد. او در علوم عقلیه کتاب‌ها و رسائل مختلفی نگاشته که مورد استفاده علمای متاخر قرار گرفت.
    2. ابوالفتح محمد بن عبدالکریم شهرستانی نویسنده کتاب ملل و نحل در بیان آراء و مذاهب و کتاب مصارعه الفلاسفه به زبان عربى در رد بر فلاسفه نوشته است.
      وى اين كتاب را، بنا به درخواست نقيب ترمذ در هفت مسئله بر ضد ابن‌ سينا نوشته است.
      انگيزه اصلى و سبب اساسى در تأليف كتاب، ردّ بر بوعلى در بعضى از مسائل فلسفى است.
    3. نصیرالدین محمد بن محمد بن حسن طوسی از بزرگان و اعاظم فلاسفه اسلام و متکلمین

    ساختار

    پس از مقدمه‌اى از مؤلف، در 5 فصل تحت عنوان 5 مسئله به مطالبى چون حصر اقسام وجود، وجود واجب‌الوجود، توحيد و علم واجب‌الوجود و بالاخره در حدوث عالم سخن مى‌گويد.

    گزارش محتوا

    عبدالكريم شهرستانى موقعيت كلام اشعرى را فلسفى نمى‌داند، بلكه حتى ورود آراى فرعى فيلسوفان به علم كلام را هم مطلبى قابل نقد مى‌خواند: اين متكلم معاصر غزالى وقتى كه به معرفى آراى معتزليان نخستين؛ مانند ابوالهذيل علّاف، و نظّام و ديگر معتزليان مى‌پردازد با يك لحن انتقاد كلى آن‌ها را مطالعه كننده آثار فيلسوفان مى‌خواند. با وجود اين، خود او كتاب‌هاى شفا، نجات و اشارات ابن سينا را خوانده و در مصارعة الفلاسفة (يعنى بر زمين زدن فلاسفه) در چند مسأله به نقادى آن‌ها پرداخته است كه مهم‌ترين آن‌ها عبارتند از: وجود مطلق، وجود خداوند، توحيد، علم خدا و حدوث عالم.

    بدين صورت، موقعيت شهرستانى در كلام اشعرى به جز يك مورخ آراى متكلمان، امتياز ديگرى ندارد.

    خواجه نصيرالدين طوسى در قرن هفتم به پا مى‌خيزد. در ساحت «مصارعة الفلاسفة» به ردّ شهرستانى مى‌پردازد و او را ضربه فنّى مى‌سازد.

    بديهى است كه آراء فلسفى شهرستانى، نمى‌تواند مبانى مشّايى يا صبغه ارسطويى داشته باشد، زيرا در غير اين صورت كتاب مصارعة الفلاسفة را در ردّ بر «ابن سينا»، راجع به هفت مسأله الاهيات (در وجود و واجب و حدوث) نمى‌نوشت.

    نصيرالدّين طوسى در مصارعه خويش ضمن مسأله پنجم (حدوث عالم) كه شهرستانى قائل به قدم كلمات و حروف شده، آشكارا گفته است: «اين معتقد باطنيّه باشد كه مصنّف شهرستانى به ايشان گرايش دارد.»

    اگر چه در ابتداى مصارعة، شهرستانى عهد كرده است كه بر طريق حكمت حكما طى طريق كند و طبق مشى آنان جواب بوعلى را بدهد؛ ولى از چند جمله مصارعة و از چند تصريح خواجه نصير در مصارع المصارع، مى‌توان تمايل او را به اسماعيليان دريافت. با اين همه، اين را كه تمام اين كتاب با كلام سنتى اسماعيليه منطبق است، در مصارعة الفلاسفة نمى‌توان يافت.

    شهرستانى در مصارعه مى‌نويسد:

    بعضى از حكما قائل‌اند، غناى اكبر براى كسى است كه خلق و امر دست اوست. خداوند بالاتر از آن است كه توصيف به تمام شود، چه برسد به نقص. او متمم هر تامى است و مكمل هر ناقصى است...؛ ولى اين حرف بايد در هر صفتى حتى وجود هم طرد شود. او موجود است؛ يعنى موجد هر موجودى است و واجب‌الوجود است؛ يعنى موجِب هر وجودى است، عالِم است؛ يعنى معلم هر عالمى است و قادر است به معناى اين كه مقدر هر قادرى است، كه اين مطلب منهاج آن مرد [ابن‌ سينا] نيست و اگر اين مذهب بوعلى بود، نبايد حكم به عموم وجود و شمول آن كند.

    خواجه نصير در مصارع المصارع جواب مى‌دهد:

    آنچه او مى‌گويد، مذهب تعليميان است. آنان قائل‌اند كه خداى متعال نه موجود است نه معدوم، بلكه او مبدأ وجود و عدم است و همچنين در هر متقابلى و مترتبى خداوند بلند مرتبه‌تر از آنهاست، بلكه حاكم بر متقابلان و مترتبان است.

    وضعيت كتاب

    اولين بار در مصر در سال 1976 به دست سهير مختار بر اساس تنها نسخه كتاب‌خانه بغداد چاپ شد. همين تصحيح به همراه مصارع المصارع، اثر خواجه نصيرالدين طوسى، را كتابخانه آيت‌اللّه مرعشى چاپ كرد و اخيرا در سال 1997، موفق فوزى الجبر از روى همان نسخه بغداد آن را مجددا تصحيح و منتشر كرده است.

    خواجه نصيرالدين طوسى اين كتاب را در اثرى به نام مصارع المصارع نقد كرده است. وى در مقدمه كتاب خود مى‌نويسد: «من اين نقد را نه به خاطر دفاع از ابن سينا، بلكه به دليل آن كه مغالطه‌هاى آن را متذكر شوم، نوشتم؛ اين كتاب را اثرى بسيار ضعيف با مقدماتى واهى يافتم كه به سفاهت آميخته است.»

    منابع مقاله

    1. متن و مقدمه كتاب
    2. مجله هفت آسمان، پاييز 1379 شماره 7، عنوان مقاله: شهرستانى، سنى اشعرى يا شيعى باطنى، نویسنده: مهدى فرمانيان.


    وابسته‌ها