مدخل الی الفرق الإسلامیة السیاسیة و الکلامیة
مدخل الی الفرق الإسلامیة السیاسیة و الکلامیة | |
---|---|
پدیدآوران | نادر، البیر نصری (نويسنده) |
ناشر | دار المشرق |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1989م |
چاپ | 3 |
شابک | 2-7214-8012-X |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ن2م4 236 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مدخل إلی الفرق الإسلامية السياسية و الكلامية، اثر البیر نصری نادر، مطالعه و تحقیقی است پیرامون فرق مختلف اسلامی و بررسی آنها از دیدگاه سیاسی و کلامی.
نویسنده در این کتاب، با بررسی مهمترین فرقههای اسلامی و با مرور خطوط کلی مشخصکننده هر فرقه و پرهیز از اختلافات بیشماری که باعث شده است هر فرقه به انشعابات و فرقههای بیشماری منشعب شود، سعی در نشان دادن و معرفی فرقههایی، داشته است که کتب ملل و نحل، به معرفی و برشمردن آنها و ارائه مواضع و بررسی عقاید آنها، علاقه داشتهاند[۱].
نویسنده پس از مطالعه هریک از این فرقههای مهم، علاوه بر توضیحات لازم در معرفی و شناسایی هریک از آنها، برای آگاهی و مطالعه بیشتر، متونی را ذکر نموده است که یا از منابع کهن مورخانی است که پیرامون تاریخ فرق مطالعه کردهاند و یا مطالبی است از صاحبان خود این فرقهها که در منابع خود ذکر نمودهاند و یا نوشته معاصرینی است که درباره این فرقهها، تحقیق و پژوهش کردهاند[۲].
کتاب با مقدمه نویسنده در اشاره به موضوع کتاب و اهمیت آن آغاز گردیده و مطالب، در هفت بخش زیر، تنظیم شده است، بهگونهای که هر بخش، به معرفی یک فرقه، اختصاص یافته است:
- خوارج: پیرامون این فرقه، ابتدا به موضوع «تحکیم» و خروج خوارج علیه حضرت علی(ع) اشاره شده و سپس، ضمن بررسی نظریه خلافت از دیدگاه این فرقه، به موضوعاتی همچون موضع خوارج در مقابل حضرت علی(ع)، نیاز جامعه اسلامی به حاکم، جزو ایمان بودن اعمال و دموکراسی حاکمیت در نظر آنان پرداخته شده است[۳].
- شیعه: گروهی هستند که امامت را حق الهی دانسته و معتقدند این منصب، فقط بهواسطه تعیین از طرف خدا به کسی واگذار خواهد شد. خوارج و اهل سنت، امت را مصدر سلطه دانسته و یکی از حقوق آن را این دانستهاند که با یکی از اعضای خود که شایسته میداند، بیعت نموده و قدرت را به او واگذار نماید؛ به این ترتیب آن عضو امام خواهد شد. اما شیعه، امامت را امر مهم دینی تفویضشده از طرف خداوند دانسته و معتقدند امام در تمامی شئون، مانند پیامبر(ص) میباشد[۴].
- مرجئه: گروهی که وارد نزاعهای نظامی امویان، خوارج و شیعیان نشده و از هیچیک از آنها، دفاع نکردند[۵]؛
- ممهدین معتزله: کسانی که زمینه پیدایش معتزله را فراهم کردند[۶]؛
- معتزله[۷]؛
- سلفیون[۸]؛
- اشاعره[۹].
پانویس
منابع مقاله
تمهید و متن کتاب.