ما وصل إلينا من کتاب المنبئ عن زهد النبي صلیاللهعلیهوآله
ما وصل إلينا من کتاب المنبئ عن زهد النبي صلی الله علیه و آله | |
---|---|
پدیدآوران | ابن رازی، جعفر بن احمد (نويسنده)
حلی، عبد الحلیم عوض (گردآورنده) العتبة العباسیة المقدسة. دار مخطوطات. مرکز إحیاء التراث ( سایر) |
ناشر | العتبة العباسية المقدسة. مکتبة و دار مخطوطات |
مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
سال نشر | 1439ق - 2017م |
چاپ | 1 |
موضوع | محمد (ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - فضایل - ابن رازی، جعفر بن احمد، قرن 4ق. -- سرگذشتنامه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 2م2الف 24/46 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ما وصل إلينا من كتاب المنبئ عن زهد النبي(ص)، تحقیق و پژوهشی است پیرامون کتاب «المنبئ عن الزهد النبي»، اثر شیخ جعفر بن احمد بن علی قمی، از اعلام قرن چهارم هجری و مطالب منقول از آن، که توسط عبدالحلیم عوض حلی جمعآوری و منتشر شده است.
کتاب با مقدمه مختصری از نویسنده در اشاره به موضوع کتاب، آغاز و مطالب در چهار محور زیر، تنظیم شده است: در محور نخست، به معرفی مؤلف پرداخته شده و ضمن بررسی اقوال علما درباره وی، به آثار و تألیفات او، اشاره شده است که از جمله آنها، عبارتند از: «أدب الإمام و المأموم»، «فضائل جعفر بن أبيطالب(ع)»، «فضل الجمعة»، «دفن الميت» و...[۱].
محور دوم، تحقیقی است پیرامون نام کتاب و نقلکنندگان از آن. در ثبت نام دقیق کتاب، میان نویسندگان و علما، اختلافاتی وجود دارد و هریک، بهگونهای خاص، نام آن را ذکر کردهاند؛ از جمله: «المنبئ عن زهد النبي(ص)»، «المنبي عن زهد النبي(ص)»، «زهد النبي(ص)» و «المنبئ عن زهد النبي(ص)» و «الزهد للنبي»[۲].
علمای بسیاری از این کتاب نقل کرده و از مطالب آن در آثار خویش، استفاده نمودهاند که این امر نشاندهنده اهمیت و ارزش کتاب میباشد. از جمله این ناقلان، میتوان به افراد زیر اشاره نمود:
- سید رضیالدین علی بن طاووس (متوفی 664ق) در «الدروع الواقية»، «فلاح السائل» و «الأمان من أخطار الأسفار والأزمان»؛
- شیخ علی بن رضیالدین حسن بن فضل طبرسی در «مشكاة الأنوار»؛
- شهید اول، محمد بن مکی عاملی (متوفی 786ق): شیخ تقیالدین بن علی کفعمی (متوفی 905ق)، در کشکول خود موسوم به «حديثة النفوس و حجلة العروس» گفته است:
دیدم به خط شهید که وی از کتاب المنبي عن زهد النبي نقل کرده است که....
- شیخ احمد بن فهد حلی (متوفی 841ق) در «عدة الداعي» و «التحصين»[۳].
در محور سوم، به موارد نقلشده در کتابهای فوق، اشاره گردیده[۴] و محور چهارم نیز ملحقات کتاب میباشد[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.