كتاب الطهارة (تقریر آیتالله اراکی)
كتاب الطهارة، تقریر محمدعلی اراکی (1273-1373ش) از درس خارج طهارت عبدالکریم حائرى یزدى (1238-1315ش)، فقیه امامی و مؤسس حوزه علمیه قم، است.
| كتاب الطهارة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | اراکی، محمد علی (نويسنده) حائری، عبد الکریم (نویسنده) |
| ناشر | منظمة الموتمر الإسلامي، مرکز الأبحاث للتاریخ و الفنون و الثقافة الإسلامیة |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1402ش - 1445ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-622-358-064-2 |
| موضوع | طهارت (فقه) - فقه جعفری - رساله عملیه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 2ک4الف 185/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مجموعهای شامل ۲۰ جلد از آثار عبدالکریم حائرى یزدى و تقریرات دروس فقهی ایشان که توسط شاگردان نگاشته شده، بهعنوان «موسوعة المحقق الحائري» بههمراه دو جلد مقدمه (یا به تعبیر دقیقتر «مدخل») برای ارائه در همایش یکصدمین سال تأسیس حوزه علمیه قم آماده شده است که جلد نهم و دهم آن، کتاب حاضر میباشد.
روش و محتوا
مقرر و متولیان تحقیق این مجموعه، هیچ مقدمه و توضیحی درباره تقریرات حاضر ندادهاند.
دستهبندی و تقسیم مطالب با تعابیر اشاره، اقسام، فصل، مسائل و مقام، انجام شده است.
در این دو جلد، ده قسم از مباحث طهارت مطرح شده است. جلد اول، هشت قسم را در بر دارد که شامل هفت قسم در آبها و یک قسم در نجاسات است و جلد دوم، از بقیه نجاسات (پنجم از نجاسات) و احکام آنها شروع میشود. قسم نهم، ثبوت نجاست و قسم دهم، درباره دمای ثلاثه است که از میان آنها فقط حیض مطرح شده است.
روش مدرس، طبق روال معمول دروس خارج حوزه علمیه شیعی پی گرفته میشود و در این زمان کتاب«عروه الوثقی»، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفی 1337ق)، متن اصلی بحث را تشکیل میدهد.
توضیح مطالب بهصورت بیان مسئله از«عروه الوثقی»، ترسیم وجوه آن، بیان ادله و روایات هر وجه، بررسی و تحلیل ادله و روایات، تأیید یا اشکال به برداشت از ادله و روایات[۱]، با استفاده از اصول عملیه[۲]، قواعد فقهی[۳]، استناد به عرف[۴]، حکم عقل[۵]، بنای عقلا و اجماع[۶]، انجام میگیرد و با تعبیر «لكن الحق»[۷] و الحاصل[۸]، به جمعبندی میرسد.
عبدالکریم حائرى یزدى گاهی ناظر به کتاب طهارت شیخ انصاری[۹]، مقایسه آن با رسائل وی[۱۰]، نقل قول از کتاب صلاة ایشان[۱۱] و منابع دیگر بحث را پی میگیرد.
ایشان بخشی از بحث را در قالب «فإن قلت.... أقول»[۱۲]، «لا يقال... لأنا نقول»[۱۳] و مطرح کردن شبهه و پاسخ به آن[۱۴]، مطرح میکند.
وی در برخی موارد با اشاره به دیدگاه آخوند خراسانی در درس شیخ انصاری[۱۵] و کفایه[۱۶] و نقد آن[۱۷]، به ادامه بحث میپردازد و گاهی بیان و توضیح مسئلهای از اصول فقه را بهعهده میگیرد[۱۸].
پانویس
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ج1، ص49-45 و 330-323
- ↑ ر.ک: همان، ص19 و 301
- ↑ ر.ک: همان، ص19 و 21
- ↑ ر.ک: همان، ص29 و41 و 303
- ↑ ر.ک: همان، ص24
- ↑ ر.ک: همان، ص19
- ↑ ر.ک: همان، ص56
- ↑ ر.ک: همان، ص19
- ↑ ر.ک: همان، ص23
- ↑ ر.ک: همان، ص38
- ↑ ر.ک: همان، ص55
- ↑ ر.ک: همان، ص26
- ↑ ر.ک: همان، ص58
- ↑ ر.ک: همان، ص273
- ↑ ر.ک: همان، ص269
- ↑ ر.ک: همان، ص278
- ↑ ر.ک: همان، ص280
- ↑ ر.ک: همان، ج2، ص330
منابع مقاله
متن کتاب.