قرآن و نبوت از منظر قاضی عبدالجبار معتزلی
| قرآن و نبوت از منظر قاضی عبدالجبار معتزلی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | میهوب، سید عبدالستار (نویسنده)
کرمی، میثم (مترجم) امینی، سمیه (مترجم) |
| ناشر | نگاه معاصر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1403 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-622-290-251-3 |
| موضوع | قاضی عبدالجبار بن احمد -- دیدگاه درباره قرآن، قاضی عبدالجبار بن احمد -- دیدگاه درباره نبوت، نبوت، کلام معتزله، متکلمان -- دیدگاه درباره قرآن، متکلمان -- دیدگاه درباره نبوت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 220 |
قرآن و نبوت از منظر قاضی عبدالجبار معتزلی تألیف سید عبدالستار میهوب؛ ترجمه میثم کرمی و سمیه امینی. این کتاب به بررسی دیدگاههای قاضی عبدالجبار معتزلی درباره قرآن و نبوت میپردازد و بر مسئله اعتقادی و وحدت روش تأکید دارد.
ساختار
این کتاب در دو باب و چهار فصل تدوین شده است.
گزارش کتاب
کتاب «قرآن و نبوت از منظر قاضی عبدالجبار معتزلی» به بررسی آراء این متکلم معتزلی درباره دو موضوع اساسی قرآن و نبوت میپردازد. نویسنده در این پژوهش بر انسجام و نظم فکری قاضی عبدالجبار در مقایسه با معاصرانش تأکید کرده است.
باب اول کتاب به موضوع قرآن اختصاص دارد. در فصل اول این باب، مفاهیم قرآنی مانند تعریف قرآن، نزول تدریجی و هماهنگ آن و تفاوتهای میان آیات مکی و مدنی بررسی شده است. فصل دوم به نظریه قاضی عبدالجبار درباره قرآن پرداخته و مسائلی مانند صفات الهی به ویژه کلام خدا، مسئله خلق قرآن و اعجاز قرآن را تحلیل کرده است. اعجاز قرآن در این فصل به عنوان دلیلی بر اثبات نبوت پیامبر اسلام مورد توجه قرار گرفته است.
باب دوم کتاب به موضوع نبوت اختصاص یافته است. فصل اول این باب به بررسی نظریه نبوت به شکل عام پرداخته و دیدگاههای موافقان و مخالفان نبوت را مطرح کرده است. همچنین مسئله انکار نبوت به طور عام و نبوت پیامبر اسلام به طور خاص در اندیشه قاضی عبدالجبار تحلیل شده است. فصل دوم این باب به مفهوم نبوت و نبی از دیدگاه قاضی عبدالجبار پرداخته و ضرورت نبوت را در چارچوب عدل الهی بررسی کرده است. در ادامه این فصل، تفاوت نبی و رسول، صفات نبی، و مسئله معجزه و کرامت مورد بحث قرار گرفته است.
کتاب با ارائه تحلیلی نظاممند از دیدگاههای کلامی قاضی عبدالجبار، تصویر روشنی از مواضع معتزله در باره این دو موضوع اساسی اسلامی ارائه میدهد. نویسنده با استناد به آثار قاضی عبدالجبار، به ویژه کتاب «المغنی»، توانسته است نظام فکری او را در این زمینهها تبیین کند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات