فقه الهلال و المغرب
فقه الهلال و المغرب | |
---|---|
پدیدآوران | احمدی، حبیبالله (نويسنده) ری پور، جواد (ويراستار) |
عنوانهای دیگر | مشتمل علی کتابي «رؤية الهلال و تحقق الشهر» و «المغرب الشرعی» |
ناشر | فاطيما |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1400ش |
چاپ | 2 |
موضوع | هلال ماه-- رٶیت (فقه),خورشید-- طلوع و غروب (فقه),اوقات شرعی |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP۱۸۸/۱۳/الف۳ف۷ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فقه الهلال و المغرب، از آثار پژوهشگر و فقیه شیعی معاصر، حبیبالله احمدی، پژوهشی تخصصی است که مسئله حکم و چگونگی رؤیت هلال ماه و راه اثبات مغرب شرعی را از منظر فقه استدلالی بررسی میکند. در نظر نگارنده، اختلاف اجتهادی در فروع فقهی، مذموم است؛ زیرا باعث پراکندگی در بین مسلمانان میشود[۱].
- انتقاد: اختلاف فقهی، باعث تعدیل دیدگاهها و شناخت آسیبها است. توضیح بیشتر در معرفی اجمالی حاضر نگنجد.
هدف و روش
- حبیبالله احمدی، از مساعدت استاد حوزه، جواد ریپور، در تصحیح و تنقیح مطالب اثر حاضر، قدردانی کرده و افزوده است: مطالب تکمیلی ایشان، این پژوهش را غنیتر ساخت[۲].
نوآوری روشی
- حبیبالله احمدی، برای آموزش و تفهیم بهتر، از تصاویر، نمودار و جداول بهخوبی استفاده کرده است[۳].
ساختار و محتوا
- این اثر، بهترتیب از مباحث ذیل تشکیل شده است:
- کتاب اول: رؤیت هلال و اثبات شروع ماه جدید (مقدمه و 3 باب).
- کتاب دوم: راه اثبات مغرب شرعی (مقدمه و 3 فصل).
افزودههای پژوهشی
- حبیبالله احمدی، فرهنگ معانی واژگان و اصطلاحات فقهی را به شکل الفبایی (عربی به فارسی) تنظیم و ارائه کرده است[۴]؛ بهعنوان مثال:
- «(دلوك الشّمس): متمایل شدن خورشید از میانه آسمان به سمت مغرب»[۵].
- «(يُوافي): کاری را بهتمامی انجام دادن، يُوافي بها المَغرِب: تمام پهنه غربی را بهوسیله آن پوشاند»[۶]؛ البته در اینجا «میپوشاند» صحیح است.
نمونه مباحث
- خلاصه: سرانجام ثابت و روشن شد که:
- نظر صحیح و مستند در مورد وقت نماز مغرب، این است که پنهان شدن قرص آفتاب، کافی است و «از بین رفتن سرخی طرف مشرق» اثری ندارد، جز در احراز موضوع در برخی بلاد. پس زمانی که هیچ مانع و حائلی نباشد و آفتاب پنهان شود، نمازگزار میتواند نماز مغرب خودش را بهجا آورد و البته دانای حقیقی فقط خداست.
- قول مشهور در نزد قدمای فقهای امامیه، کفایت پنهان شدن قرص آفتاب است، ولی بعد از علامه حلى (647-726 ق)، فتاوا دگرگون شد و این قول که «از بین رفتن سرخی طرف مشرق، لازم است»، مشهورتر گردید[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.