فقه الرضاع في الشریعة الإسلامیة الغراء
فقه الرضاع في الشریعة الإسلامیة الغراء | |
---|---|
پدیدآوران | سبحانی تبریزی، جعفر (نويسنده)
مکی، حسن (مقرر) بهادری، ابراهیم ( گردآورنده) |
عنوانهای دیگر | دیة الحرة المسلمة، ارث الزوج و الزوجة، دیة الذمي و المستأمن ** و تلیه ثلاث رسائل فقهیة |
ناشر | مؤسسة الإمام الصادق علیه السلام |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1424ق |
چاپ | 1 |
موضوع | شیر مادر (فقه),فقه جعفری |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP ۱۸۹/۵/س۲،ف۷ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فقه الرضاع في الشريعة الإسلامية الغراء تقریرات درس خارج فقه آیتالله جعفر سبحانی (متولد 1308ش) پیرامون مبحث رضاع در شریعت اسلامی است که به قلم حسن مکی عاملی (معاصر) تحریر و توسط ابراهیم بهادری (معاصر)، منتشر شده است.
کتاب حاصل سلسله مباحث و دروسی است که آیتالله سبحانی آنها را در حوزه علمیه قم، در تدریس کتاب النکاح ارائه نموده و نویسنده مطالب مربوط به مسئله رضاع و موضوعات مرتبط با آن را به صورت کتابی مستقل، در اختیار خوانندگان قرار داده است[۱].
مطالب کتاب، در یک مقدمه و دو بخش شرایط و احکام رضاع، ارائه شده است. این که رضاع و شیردهی، سبب تحریم و محرم شدن است، امری است که همه امت بر آن اتفاق نظر دارند، به گونهای که چنین معروف شده است که: «یحرم من الرضاع ما یحرم من النسب» (هر چیزی که به واسطه نسب حرام است، با شیردادن نیز حرام میشود). بنابراین نویسنده پیش از پرداختن به شروط رضاع محرم (شروطی که باعث میشود شیردادن، ایجاد محرمیت کند) و احکام آن، به بحث پیرامون هفت امر زیر درباره ماهیت و قواعد این موضوع، پرداخته است:
- در امر نخست، به تعریف رضاع و نسب در لغت، پرداخته شده است؛
- در امر دوم، ادله قاعده «یحرم من الرضاع ما یحرم من النسب» و روایات و اخبار دال بر این قاعده، مورد بررسی قرار گرفته است.
- امر سوم، به تببین حقیقت رضاع و شیردهی، اختصاص یافته است.
- در امر چهارم، قاعده «یحرم من الرضاع ما یحرم من النسب» توضیح داده شده است.
- در امر پنجم، شمول این قاعده بر رابطه زناشویی مورد بررسی قرار گرفته است.
- در امر ششم و هفتم نیز از برداشت عرف از رضاع و حقیقت شرعیه بودن آن، بحث شده است[۲].
در بخش نخست، شرایط تحقق محرمیت به واسطه رضاع، مانند کمیت، کیفیت و مدت زمان شیردهی مورد بحث و بررسی قرار گرفته[۳] و در بخش دوم، احکام رضاع مانند کسانی که به واسطه رضاع، بر انسان محرم میشوند، حرمت نکاح سابق و لاحق به واسطه رضاع، اعتراف بر رضاع و کیفیت شهادت بر آن[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.