فقه الأوراق النقدية و البنک
| فقه الأوراق النقدية و البنک | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بروجردی، مصطفی (نويسنده) علوی، عبدالرحمن (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | دراسة فقهية مقارنة |
| ناشر | دار الهادي |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1426ق - 2005م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب4ف7 198/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فقه الأوراق النقدية والبنک دراسة فقهية مقارنة تعریب کتاب «پول و بانك از نظر مذاهب مهم فقه اسلامى» اثر مصطفی بروجردی (متولد 1341ش) که توسط عبدالرحمن علوی، صورت گرفته است.
از آنجا که اصل کتاب، در دسترس نیست، در این نوشتار، به معرفی اصل کتاب پرداخته خواهد شد.
اثر حاضر، محصول پایان‌نامه دکترای نویسنده، در حوزه الهیات و معارف اسلامی، در رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی است که به موضوع پول و بانکداری از دیدگاه مهم‌ترین مکاتب فقهی، اختصاص یافته است. از این‌رو در بخشی از آن، به پیشینه تاریخی پول و بانک اشاره شده و به بررسی اهمیت آنها در اقتصاد و مباحث فقهی مرتبط با آن، پرداخته شده است[۱].
اگر چه نویسنده اذعان دارد که پول و بانک، دو موضوع جدای از یکدیگر هستند، اما نزدیکی و تقارب بسیار زیاد میان آنها، برای نویسنده، انگیزه‌ای ایجاد نموده است تا در یک مطالعه و تحقیق، به هر دوی آنها، بپردازد. با این حال، خود در مقدمه به این موضوع اشاره دارد که این امر، به معنای اختلاط موضوعات بین آنها نیست، بلکه همان‌گونه که مسلم است، بین این دو، جدایی کامل وجود دارد[۲].
طبق آنچه نویسنده در مقدمه به آن اشاره نموده است، هدف وی در ابتدا، بررسی عملیات بانکی و مباحث مربوط به صرافی از منظر فقهی بوده است، اما پس از تعمق و بررسی دقیق، متوجه شده است که اگر به احکام فقهی مربوط به پول نیز نپردازد، این بحث و مطالعه، ناقص خواهد بود. از این‌رو تصمیم گرفته است با توجه به اینکه عملیات بانکی، عمدتا با پول سر و کار دارد، تحقیق و بحث در مورد پول را به عنوان مقدمه‌ای برای تحقیق در امور بانکی قرار داده است[۳].
پس از اقرار و اذعان به اهمیت هدف اول، پس از بررسی و تحقیق، این اندیشه برای وی تقویت شده است که هدف از این تحقیق، گشودن باب جدیدی در فقه به نام پول و بانک و در عین حال، تلاش برای جمع‌آوری مسائل پراکنده این دو مبحث از کتب فقهی خاص باشد. انگیزه دیگر وی از پرداختن به این موضوع، این است که علیرغم اهمیت آن، هیچ یک از فقهای برجسته، در یکجا و به صورت منسجم، به آن نپرداخته‌اند[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.