فر فیروز: جشننامه دکتر فیروز باقرزاده
| فرّ فیروز؛ جشننامۀ دکتر فیروز باقرزاده | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محیط طباطبایی، احمد (به کوشش) آریامنش، شاهین (به کوشش) |
| ناشر | پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، انتشارات آریارمنا و گروه پژوهشی باستان کاوی تیسافرن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1398 |
| شابک | 052ـ8977ـ600ـ978 |
| موضوع | باقرزاده، فيروز، 1309 - -- يادنامهها
باستان شناسان - ايران - سرگذشتنامه باستان شناسي - ايران - مقالهها و خطابهها ايران -- آثار تاريخي -- مقالهها و خطابهها |
| کد کنگره | 4ف2ب / 115 CC |
فرّ فیروز؛ جشننامۀ دکتر فیروز باقرزاده تألیف جمعی از نویسندگان به کوشش احمد محیط طباطبایی و شاهین آریامنش، دکتر فیروز باقرزاده از باستانشناسان و مدیران پیشکسوتی است که عمری را در راه شناسایی ایران و مدیریت دستگاه باستانشناسی ایران صرف کرده است.
گزارش کتاب
دکتر فیروز باقرزاده از باستانشناسان و مدیران پیشکسوتی است که عمری را در راه شناسایی ایران و مدیریت دستگاه باستانشناسی ایران صرف کرده است. او که در سال 1309 در تهران به دنیا آمده بود، در سال 1344 در رشتۀ ادبیات و زبان انگلیسی فارغ التحصیل شد و در سال 1335 در اداره کل هنرهای زیبایی کشور استخدام شد. باقرزاده سپس در سال 1959 میلادی به آمریکا رفت و در دانشگاه ایلینوی در رشتۀ تاریخ هنر جهان تحصیل کرد و مدرک کارشناسی ارشد خود را دریافت کرد. وی سپس در پاریس به تحصیل در رشتۀ باستانشناسی و تاریخ هنر ایران در مقطع دکتری پرداخت و با تجربهاندوزی در زمینۀ هنر ایران به ایران بازگشت و مرکز باستانشناسی ایران را پایه گذاشت که این مرکز طی مدیریت او خدمات شایانی برای باستانشناسی ایران انجام داد.
پایهگذاری مرکز باستانشناسی در ساختاری مشخص در سال 1351 از کارهای مهم دکتر فیروز باقرزاده است که میتوان گفت سازمان میراث فرهنگی در سالهای پس از انقلاب اسلامی بر اساس همان طرح جدید دکتر باقرزاده ادامه پیدا کرد. جلوگیری از خروج آثار باستانی از ایران، شکلدهی مناسب بررسیها و کاوشهای باستانشناسی، جوانگرایی و برگزاری همایشهای سالانۀ باستانشناسی ایران، توسعۀ موزۀ ایران باستان از اقدامات مهم و بزرگ و ماندگار دکتر باقرزاده است که اعتلای ایران و میراث فرهنگی ایران را در پی داشته است.
این جشننامه شامل مقالههایی به فارسی و انگلیسی است که برای مراسم نکوداشت دکتر فیروز باقرزاده که روز 11 تیرماه 1398 به همت پژوهشگاه میراث فرهنگی در موزه ملی ایران و با حضور جمعی از مدیران، اساتید، پیشکسوتان و دوستداران میراث فرهنگی و باستانشناسی برگزار شد، توسط دوستان، شاگردان و علاقمندان به ایشان ارائه شده است.
در چکیدۀ مقالۀ «نویسندۀ واقعی بحر الجواهر فی علم الدفاتر کیست؟» به قلم عمادالدین شیخالحکمایی آمده است: «کتاب بحر الجواهر فی علم الدفاتر را میتوان معروفترین تألیف در حوزۀ علم حساب و سیاق و دفترداری دانست. این کتاب از نخستین چاپش در سال 1271 قمری تا پایان دورۀ رواج سیاقنویسی در ایران، نوزده بار به چاپ سنگی رسیده و پرتیراژترین کتاب در نوع خود بوده است. افزون بر نسخههای چاپی، حدود چهل نسخۀ خطی از این کتاب در کتابخانههای ایران و جهان موجود است. این همه، نشان از اهمیت و مقبولیت بحر الجواهر در موضوع خود دارد. وجود شباهت بسیار ساختار و متن این کتاب با تألیف دیگری از همین دوره به نام «لوامع الاشراق فی الحساب و السیاق» اثر محمدامین خویی، پرسشی اساسی دربارۀ نویسندۀ واقعی کتاب طرح میکند. در این مقاله برآنیم تا با معرفی و تطبیق هر دو متن، بررسی نسخههای موجود از هر دو کتاب، و همچنین بازشناسی شخصیت نویسندگان، بتوانیم به پاسخ این پرسش نزدیک شویم که کدام یک از این کتاب، اصیل و کدام جعلی است، و فضل تقدم در تألیف از آن کیست؟ بنابراین در ابتدا به معرفی کتاب و آشنایی با هر دو مؤلف پرداخته و سپس به داوری میان هر دو اثر مینشینیم». (ص 561)[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات