غزی، محمد بن محمد بن محمد
| نام | غزی، محمد بن محمد بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد بدرالدین |
| متولد | چهارشنبه، یازدهم شعبان سال 977ق |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | چهارشنبه، دوازدهم جمادی‌الآخر سال 1061ق |
| اساتید | شیخ عثمان یمانی
شیخ یحیی عمادی شیخ زین‌الدین عمر بن سلطان شهاب‌الدین عیثاوی |
| برخی آثار | الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة
لطف السمر و قطف الثمر من تراجم أعيان الطبقة الأولى من القرن الحادي عشر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04103AUTHORCODE |
ابوالمکارم، محمد بن محمد بن محمد غزی عامری دمشقی (977-1061ق)، ملقب به نجم‌الدین، مورخی متتبع و ادیب، فقیه و صاحب آثاری متعدد، از جمله: «الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة».
ولادت
او در روز چهارشنبه، یازدهم شعبان سال 977ق، متولد شد.
تحصیلات
قرائت قرآن را نزد شیخ عثمان یمانی و شیخ یحیی عمادی فراگرفت. سپس اجرومیه، جزریه، شاطبیه و الفیه را از بر نمود و پس از آن در پی طلب علم به مجلس شیخ زین‌الدین عمر بن سلطان و شهاب‌الدین عیثاوی رفت و ملازم شیخ ابوالفضل محمد محب‌الدین قاضی حنفی شد و تفسیر بیضاوی را نزد محمد بن حسن سعودی فراگرفت.
تدریس و مشاغل
ایشان پس از تحصیل، به تألیف و تدریس پرداخت و چیزی نگذشت که در جامع اموی به جایگاه امامت آنجا رسید و عیثاوی به او اجازه فتوی داد.
او در سال هزارویک به حج رفت و پس از آن به مدت بیست‌وهفت سال در زیر «قبة النسر» به تدریس مشغول گشت.
وفات
او در چهارشنبه، دوازدهم جمادی‌الآخر سال 1061ق، درحالی‌که هشتادوسه سال و ده ماه و چهار روز از عمرش گذشته بود، وفات نمود و در مقبره شیخ ارسلان دفن شد.
آثار
- الكواكب السائرة في تراجم أعيان المائة العاشرة؛
- لطف السمر و قطف الثمر من تراجم أعيان الطبقة الأولی من القرن الحادي عشر؛
- حسن التنبه لما ورد في التشبه؛
- عقد الشواهد في الأخلاق و العظات؛
- النجوم الزواهر؛
- شرح القواعد ابن هشام؛
- نظم العقيان في مورثات الفقر و النسيان؛
- قطعة علی الشافعية؛
- نظم فرائض المنهاج في الفقه؛
- الهمع الهتان في شرح آبيات الجمع للشيخ علوان؛
- الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر؛
- إتقان ما يحسن من بيان الأخبار الدائرة علی الألسن[۱].
پانویس
- ↑ زرکلی، خیرالدین، ج7، ص63؛ خلیل منصور، ج1، ص7-8
منابع مقاله
- زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، دارالعلم للملايين، بیروت چاپ هشتم، 1989م.
- خلیل منصور، «الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة»، تألیف محمد بن محمد غزی، دارالكتب العلمية، بیروت، 1997م.